Het aanzoek
3 juli 2017: we vertrekken richting Rome voor een romantische uitstap onder ons tweetjes. In de namiddag arriveren we op ons hotelletje , gelegen in het centrum van het prachtige Rome. Even kennis maken met de uitbater en snel wat verfrissen op onze kamer en we vertrekken om de stad te gaan verkennen. Het is bloedheet en we besluiten en wandeling te gaan maken. Eerst bezoeken we een museum en daarna gaan we op zoek naar een leuk restaurantje. Tijdens ons etentje op een typisch italiaans terras bespreken we wat we de komende dagen zeker willen doen. Vaticaanstad, de Trevi fontein, de spaanse trappen, hard rock café,... passeren allemaal de revue. Omdat we van de hoteluitbater een speciale telefoon met gps uitrusting ter beschikking hadden gekregen bekeken we of er één van de dingen op ons to do lijstje op wandelafstand lag. dit bleek niet te zijn, dus besloten we om een avondwandeling te maken. Rome by night: wat een romantische stad! Kuieren tussen de winkeltjes, langs de vele fonteinen, genieten van de stad en van elkaar... Toen we besloten om terug naar het hotel te gaan, wandelden we met de gps de juiste richting uit. Plots wandelen we een plein op met de beroemde Trevi fontein. Dan toch?? Toevallig dacht ik, maar toen wist ik nog niet wat Tim zijn plan was
Adembenemd mooi, de Trevi fontein. De sfeer die er hing, de gezellige verlichting, de toeristen die net zoals wij genoten van het prachtige zicht. Vele sterretjes fonkelden in de lucht, wat de plaats alleen maar magischer maakte. We zochten een weg tussen de toeristen door naar de rand van de fontein waar we filmpjes en foto's maakten. Volgens de traditie moet je twee munten over je schouder in de fontein gooien, eentje zorgt ervoor dat je terugkeert naar Rome en bij het ander moet je een wens doen. Tim gaf me twee muntjes en we zetten ons voor de fontein, telden af en gooiden de muntjes er in. Ik voelde me goed, in vakantiestemming, in een prachtig land, een prachtige stad, op een betoverende plaats... met de liefde van mijn leven.
Tim keek me aan en zei dat hij niet wist wat ik gewenst had en terwijl ik doorratelde dat je een wens niet mag verklappen, ging hij plots op 1 knie zitten. Hij haalde een prachtige ring tevoorschijn en vroeg me ten huwelijk! Overdonderd, intens gelukkig... ja! Natuurlijk wil ik met hem trouwen! Hij haalt het beste in mij boven, maakt me gelukkig... uiteraard wil ik met hem trouwen!
Op het ogenblik van het aanzoek stonden er vele mensen om ons heen, maar we leken wel alleen. Alleen toen het applaus weerklonk en er een fotograaf foto's van de verloving kwam tonen beseften we pas dat vele mensen alles mee hadden gevolgd... heerlijk
Om te bekomen van de emoties stapten we een leuk wijnbarretje binnen waar we klonken op onze toekomst en we een smsje stuurden naar onze familie en beste vrienden.
Een avond om nooit te vergeten, ik wordt mevrouw Van Leemput