De ringen

Waar ik het meest naar uit heb gekeken.... ringen uitzoeken!! Alles is leuk maar de ringen vind ik toch wel heel speciaal. Alles van die dag gaat voorbij. De jurk, het stadhuis, de auto eigenlijk alles maar de ringen hou je de rest van je leven om en ik kon dus ook niet wachten tot het zo ver was. Ik zei tegen Wilco dat hij uiteindelijk de definitieve keuze zou moeten maken omdat ik waarschijnlijk héél véél mooi zou vinden. Al zo lang als ik me kan heugen wil ik trouwring met drie kleuren goud! Vrijdag 12 augustus was het dan eindelijk zover. Wilco kwam me uit mijn werk halen en ik had bij mijn werk een winkel gezien met hele mooie ringen waar ik geen folder van mee kreeg omdat het allemaal eigen ontwerp was. Ik zei dat we drie kleuren goud wilde en niet een te smalle ring. Hij haalde een hele voorraad te voorschijn. Wat viel dat tegen... ik had verwacht heel veel mooi te vinden maar na bijna de hele collectie om te hebben gehad hadden we niet dat gevoel van: "ja, dat is hem!" van drie kleuren goud waren we al naar twee kleuren gegaan, smal, breed, maar de droom ring zat er niet tussen. Na een hele dikke rode vinger van het passen besloten we maar even wat te gaan eten en later terug te komen of ergens anders te gaan kijken. De verkoper begon alles op te ruimen, ik draaide me een beetje teleurgesteld om om weg te gaan, keek nog één keer achterom en mijn oog viel op een ring.... ik vroeg of de verkoper hem even wilde pakken omdat hij op de grond stond. Ik deed hem om, vroeg of Wilco hem ook om wilde doen.... ik keek Wilco aan en hij zei: DIT IS HEM!!!!

Eindelijk na 9 weken konden we ze gisteren (vrijdag 14 oktober) ophalen. Onderweg vertelde Wilco dat hij geen bon had omdat hij die niet meer kon vinden. Ik probeerde me niet al te druk te maken maar voelde de bui al hangen. En inderdaad de dame achter de balie wilde ze niet mee geven en zei dat hij eerst nog maar een goed moest gaan zoeken. Na zo lang wachten zag ik het niet echt zitten om zonder onze ringen de winkel te verlaten. Helaas voor Wilco ben ik toen maar een beetje gaan zeuren tegen hem over hoe hij nou die bon kwijt kon zijn en dat de bonnen voortaan in mijn bezit zouden komen, zielig voor hem maar na veel gemopper kreeg ik toch mijn zin en na een telefoontje kregen we de ringen mee
Ik zei daar al dat hij toch wat ruim zat maar volgens die dame was het goed. We zijn bij pa en ma thee met appel/kruimelvlaai gaan eten en.... je raad het al, nog een keer de ringen passen en hij is dus echt te groot!!! Nu gaan we zondag of maandag terug naar de winkel en dan maar hopen dat ze hem nog voor 8 november kleiner kunnen maken! Ik maak me er toch wel zorgen om en hoop maar dat het goed komt zoals iedereen zegt!!

Wordt vervolgd....