De Bruidskleding

                       

Een speciale pagina over onze kleding. Nee daar gaan wij natuurlijk geen foto`s opzetten. Maar jullie mogen best mee genieten van alle ontwikkelingen hiervan.

8 Juni: Gister kwam Ted eerder thuis om zijn blouse te gaan passen. Helaas was deze te groot. Er moet dus een nieuwe worden besteld. Zijn stropdas was nu wel klaar maar was met de verkeerde kleur garen genaaid, daar snap ik niets van! Dus dat moest even over. Hoe kan je nou de verkeerde kleur kiezen??? Was die gene kleurenblind ofzo?

31 Mei: Gister was het dan zover. Ik mocht voor de laatste maal mijn jurk passen. En ik had er echt zin in! Samen met Noekkie die in haar princessenjurk mocht. Het was alleen jammer dat ik zo`n last van mijn rug had, en nog steeds heb. Ik moest mijn schoenen aan trekken en mijn corset voor houden, schoenen gingen moeizaam maar toen het corset om ging had ik geen last meer van mijn rug. Heerlijk zeg, ik stond weer rechtop!! Mijn moeder kreeg les in aantrekken. De jurk ging steeds strakker, "ben je aangekomen?" vroeg de mevrouw. "Euh nee, ik ademde in" Poeh beetje strak dacht ik maar toen ik de kleedkamer uit mocht was ik dat alweer vergeten. Hij zat heerlijk!! Ik was niet meer bang dat hij afzakte en maakte zelfs een paar sprongetjes om het uit te testen. Daarna ging noekkie in haar jurkje. En we mochten door de zaak lopen en saampjes voor de spiegel staan, wat was me meissie mooi!! Daarna kregen we princessenles. Ze deed natuurlijk alles na. Lopen, zitten, trap op en trap af en toen het ergste, wc les. Heel de jurk werd in elkaar gevouwen en daar stond ik dan op mijn aller charmants. Klik hoor ik achter me. "Pa heb je daar een foto van gemaakt???" "Ja! Voor Ted!"
Noekkie vond dat we ook een stukje moesten rennen dus dat hebben we ook maar even gedaan, zij won, haha.. Nog een paar keer heen en weer gelopen en in de spiegel gekeken en toen moest hij weer uit. Dat was wel ff jammer want hij zat zo lekker!! Alle twijfels die ik bij de 2de keer passen had zijn helemaal weg. Ik ben zo blij met me jurk!! En kan niet wachten tot hij weer aan mag!! De foto`s heeft me vader overigens nog aan Ted voor geld proberen te slijten maar is niet gelukt.

18 Mei:  Voor Ted was het een spannende dag gister, voor mij ook maar das een ander verhaal . Hij ging zijn pak afpassen. De stropdas was nog steeds niet klaar maar hij kon toch gaan passen en een overhemd en schoenen uitzoeken. Ik was er niet bij maar toen ik er gister na vroeg vertelde hij dat hij er heel blij mee was. De broek zat zo lekker dat je hem niet eens voelde, als het maar geen kleren van de "keizer" zijn. En de blouse was ook helemaal geslaagd. Hij voelde zich goed erin. En zei bij alles wat ik vroeg, "wacht maar af" met een big smile. Ook een extra blouse, ter verschoning, voor de avond was geregeld en ook zijn schoenen. Toen ik naar de sokken vroeg, welke kleur, kreeg ik weer te horen "wacht maar af" En zelfs de veters zouden een detail hebben wat aangepast is op onze dresscode. Want die geldt niet alleen voor de genodigde maar ook voor ons. Ik had hem in goed vertrouwen, en goed dichtgeseald in papier met plakband en nietjes en toen nog een envelop, mijn staaltje van de jurk meegegeven. Zodat we straks niet voor aap lopen naast elkaar. Hij in het groen en ik in het paars bv. Alhoewel ik van de week hoorde dat die kleuren de thema kleuren waren voor een bruiloft. Nou ja, ik zou zeggen "wacht maar af"

7 Mei: Noekkies jurkje is zo goed als af. De details moeten nog en beetje aangepast worden maar je kan al goed zien hoe het geworden is. Zo schattig. En de schoenen die ik gekocht heb staan er ook echt snoezig bij. Voor Collin trouwens ook. Lekker ondeugend! Ted gaat voor as vrijdag een afspraak maken om zijn pak opnieuw te passen en af te stylen. En ik mag 30 mei pas weer!

4 Mei: De schoenen voor de kids zijn gekocht. Viel niet mee om nette schoenen te kopen. Het meeste is toch makkelijk en met klitteband of veters. Nu is het voor een meisje wel veel makkelijker dan voor een jongen hoor. Noekkie was onmiddelijk blij met haar schoenen en hield vol dat ze er mee gaat balletten. Voor Collin is het veel lastiger om in de zomer nette schoenen te vinden, dus ben ik afgeweken van het standaard. Bij het passen begon Collin gelijk te klagen over pijn in zijn voeten en dat hij ze toch echt niet gaat dragen. As zaterdagochtend neemt mijn moeder de kleding van de kids mee om af te passen met schoenen. Leuk leuk!! 

28 April: Mijn moeder heeft hard gewerkt om de kleding voor Collin en Anouk af te krijgen zodat het gepast kan gaan worden. Het pak van Collin is grotendeels af en vandaag mocht hij komen passen. Tis dat het geheim moet blijven tot de grote dag maar het liefste had ik foto`s geplaatst zodat jullie allemaal konden zien hoe geweldig hij er uit komt te zien. Echt helemaal het mannetje, al voelde hij zich een beetje opgelaten met al die aandacht. We hebben de kleur natuurlijk aangepast aan ons thema en ook het pak heeft wat orginele, speelse details gekregen. Anouks jurk is nog grotendeels niet af. Toch kon ze al wel wat dingen passen. Ze begon gelijk te roepen dat ze een prinses was, was ze ook!! Ik kan niet wachten tot ook die jurk helemaal af is. Ik kreeg gewoon kippevel van alles. Zo leuk om te zien dat er hard word gewerkt om ons op die dag op ons mooiste te laten stralen. Teds pak is inmiddels binnen, hij moet nog even een afspraak maken om het pak door te passen en de finishing details erbij te zoeken. Ik heb al aangeboden te helpen maar helaas dat werd afgewezen.

28 Maart: Vanacht slecht geslapen. Deels vanwege mijn haar, die ze naar mijn zin te kort hebben geknipt en nooit meer op tijd weer lang word voor de bruiloft. Maar grotendeels omdat vandaag mijn eerste pas zou zijn van mijn eigen jurk. Hoe zou het zijn na al die maanden om die jurk weer aan te trekken. Om te zien hoe hij staat. En is het dan nog wel steeds MIJN droomjurk. Weegschaal die ik ben. `s ochtends mijn haar gedaan zoals ik dacht het misschien te doen voor de bruiloft. En ondanks dat de tijd een uur vooruit is gegaan leek de tijd niet vooruit te branden. Het werd maar geen 11 uur, zodat ik eindelijk weg kon gaan. Maar vanaf toen ging de tijd heel erg snel. Mijn ouders zaten al te wachten in de winkel toen ik met Noekkie binnen stapte. Ik had Noekkie verteld dat mama vandaag een prinsessenjurk aan ging trekken en daar had ze reuze zin in. Het gordijn met daarachter mijn jurk hing goed dicht. Ik kreeg thee en moest eerst maar even rustig zitten en bijkomen. Maar het liefste had ik dat gordijn opengerukt om die jurk te zien. Ik heb me beheerst. "ben je zover Cindy?" Het eerste wat ik zag in het kleedhok was de jurk. En wat ik hoopte gebeurde niet, ik voelde geen huppeltje bij het zien van de jurk. ik dacht alleen maar, oh ja. Uitkleden, schoenen aan, korset aan. "Goh je bent wel goed afgevallen, bewust?" "ja zeker" duh, dacht ik. Ingesnoerd in dat korset werd de jurk over me hoofd gehezen en mocht ik in de spiegel kijken en toen dacht ik ja hij is best mooi. Nog geen huppeltje, misschien wil ik het te graag. En die mevrouw bleef maar herhalen, "oh wat staat hij mooi, oh wat geweldig" "aha". Even vasthouden hier, een speldje daar. Sieraden die ik gekocht had erbij om, haartjes weer netjes. "Ben je er klaar voor? Daar komt Cindy" Ongemakkelijk liep ik naar buiten keek recht in de spiegel voor me en zag daar een mezelf staan in een gave jurk. "Mama is een prinses" zei Noekkie. Zo schattig. En toen begon het spelden, lopen, spelden, lopen, spelden. Coupeuse kwam erbij voor de professionele hulp met het innemen en ik kreeg nog meer spelden onder mijn armen, op mijn armen, in mijn nek. De hele tijd zat ik aan de jurk te trekken en te plukken omdat hij nog niet echt lekker zat naar mijn zin. "Moet je op je dag niet doen hoor, dan word hij smoezelig" Al met al was het zo gedaan. Ik heb de jurk bijna een uur aan gehad en bedacht me toen dat ik de hele dag met dat korset om moest gaan lopen. Ik zou niet kunnen zitten, eten of drinken, laat staan ademen.. "maar je moet er vooral van genieten hoor, want het is jouw dag" aha.  Met een beetje weemoed heb ik hem weer uitgetrokken. Gelukkig weet ik nu wel zeker dat dit de jurk is waar ik ook een tweede keer voor zou kiezen. Ben zo benieuwd hoe jullie hem vinden!!!!

12 maart: Was, eindelijk, de dag dat Ted voor zijn pak gingen kijken. Rond 1 uur waren we bij http://www.bens-fashion.nl in `s gravenzande. Daar werden we ontvangen door een leuke jongen knul, Mark, in pak  Dus dat begon al goed. Daar werd Ted gelijk al in een aantal jasjes gehezen. En wat stonden ze goed. Hij heeft er echt de goede bouw voor. Of ben ik bevooroordeeld Ik werd er in ieder geval heel blij van. Toen Mark met een streepjes jasje aan kwam zeiden wij bijna in koor, geen streepje. Maar het stond hem eigenlijk wel goed. Na een aantal jasjes gepast te hebben kwamen er verschillende kleuren stalen bij, wij wisten in grote lijnen wel welke kleur wij graag voor Ted wilde maar daar zijn zoveel verschillende tinten in. Ted werd aangekleed als "lapjeskat" op elke schouder 2 lapjes voor de kleur zodat hij kon kiezen. Gelukkig deed hij dat niet met mij erbij, dat was de afspraak. Ik vertelde Mark nog dat het best een beetje gek en opvallend mocht zijn, en zeker niet te standaard. En toen heb ik ze achter gelaten. Ted, zijn moeder en Mark. In goed vertrouwen dat het iets moois zou gaan worden. Ik ben gaan winkelen met Ted`s portomonee, haha.. en heb heel `s gravenzande leeggekocht in anderhalf uur. Tot ik werd gebeld. "We zijn klaar" "Nou dan kom ik er weer aan" Buiten stond een glimmende Ted. Hij was duidelijk blij met zijn keuze en zeker niet van plan om ook maar iets los te laten over het pak. Wel verzekerde hij me dat hij elke dag wel even zou zeggen hoe mooi het pak werd en dat hij er niets over zou gaan vertellen, puh! Over een maandje is het pak in Nederland, word door een stel chinezen gemaakt, die hebben vast nog nooit zo`n lang broek gezien, hihi...

16 Feb:  26 februari gaat het gebeuren. Ted gaat kijken voor een pak!! Om 9 uur `s ochtends in `s gravenzande. Bedankt Inge voor de virtuele schoppen onder zijn derrière !!!!

2 Feb: Ted heeft nog steeds geen aanstalte gemaakt om voor een pak te gaan kijken. Wie van jullie stuurt hem ff per meel een virtuele schop onder zijn kont? Ik heb het al meerdere keren aan gekaart maar hij blijft een man he.. ja ja.. komt goed, zegt hij dan.

28 Nov: Vandaag nog precies 4 maanden voor mijn 1ste pas!!!! Het is niet dat ik twijfel over me jurk maar ik koop regelmatig nog wat boekjes over het trouwen. Leuk om ideën op te doen en de nieuwste mode op het gebied van trouwjurken bij te houden. Maar dan lees je dat het heel normaal is om gaan de weg te gaan twijfelen over je jurkkeuze. Het is tenslotte een lange periode die er tussen zit van het uitzoeken naar het dragen. En dan kan je wel eens gaan twijfelen. Ik zie nog steeds hele mooie jurken in die boekjes staan en dan denk ik.. hm.. misschien had die mij ook wel heeel mooi gestaan, of.. die had ik ook weleens willen passen. maar dan denk ik terug aan het gevoel wat ik had toen ik mijn jurk aan kreeg. Hoe hij over mijn hoofd gleed en ik me onmiddelijk een prinses begon te voelen en dan weet ik bijna wel zeker, ik blijf een weegschaal, dat dit mijn jurk is! Gewoon niet teveel over nadenken. Eens moet je een keuze maken en die heb ik gemaakt. Dit is mijn jurk! Alhoewel, die ene.... hihi...

5 Okt: Een beetje zenuwachtig ben ik gaan slapen, tis toch wel een spannende ervaring, een bruidsjurk uitzoeken. Maar als dat al spannend is hoe zou dan je trouwdag aan moeten voelen!  Ik was wat vroeger opgestaan om mijn haar en make-up te doen. Dat stond als tip in 1 van de bruidsblaadjes daarna Collin naar school gebracht en de dames opgehaald, schoonmoeder en Inge. Alle 2 hadden ze er echt zin in en hadden zich extra mooi aangekleed "het is tenslotte een feestje" zei Inge. En dat werd het ook! Het passen en uitzoeken van je bruidsjurk is echt een geweldige ervaring maar duurt veels te kort. Rond half 10 kwamen we aan in Leiden, wat een grote zaak. Eerst alle foto`s bewonderd aan de muur en langs de accecoires gelopen, kroontjes, tasjes, sluiers, schoenen en toen naar onze tafel gewezen. Wachten op mijn ouders die in de file stonden. Anouk huppelde vrolijk rond in de bruidszaak, die zou weer meegenomen worden door mijn vader. We kregen koffie en daar kwamen 2 vrouwen aangelopen om mij te helpen. 1 van de vrouwen was in opleidingen, wat een heerlijk werk!! Ik liet mijn collage van bruidsjurken zien en daaruit was gelijk al te merken dat ik veel verschillende stijlen leuk vond. Welke jurk ik van deze de mooiste vond, tja dat wist ik niet hoor. Allemaal leken ze me leuk om uit te proberen. Gelukkig kwamen mijn ouders bij het brengen van de eerste jurk ook aan. Hoefde ze tenminste niets te missen. Van mijn collage hadden ze 2 jurken in de winkel. Er werden 2 paspoppen ontkleed want die haden ook een mooie jurk aan en daarna kwamen de mevrouwen met nog een aantal jurken die miss wel wat voor mij zouden zijn. De eerste daar werd ik niet zo wild van en wilde ik dus ook niet passen. Maar de tweede(stond op mijn collage) was wel een plaatje. Die wilde ik als eerste passen. Ik kreeg uitleg dat ik me moest ontkleden mijn schoenen aan doen, half naakt dus, en daarna het korset voorhouden en de mevrouw roepen, die zou me dan daarin helpen. En toen begonnen we met de jurk aan trekken. Er zat een kleine spiegel in de enorme pashok en daarin zag ik mezelf al transformeren van gewoon naar heel speciaal. Jeetje, ik voelde me al zo anders!! Ze trok hem wel iets strakker aan dan nodig was volgens mij want ademen ging niet zo makkelijk meer. Ik kreeg allerlei acesoires op en aan en om en daarna mocht ik pas naar buiten komen. Nou daar ging ik. Iedereen vond het gelijk een prachtige jurk, 1 die echt bij me paste en dit was nog maar de 1ste! Daarna volgde er nog een stuk of 6. De 1 zat als gegoten de ander was een maat te groot, altijd fijn om te horen. Maar allemaal stonden ze prachtig en hadden ze echt iets moois maar er was altijd weer een maar. De dames hadden allang gezien dat ik niet zo straalde als bij de 1ste. Als laatse wilde ik toch nog 1 andere passen en die heeft me wel even aan het twijfelen gebracht het was toch ook wel een hele mooie maar bij het nog een keer passen van mijn 1ste jurk wist het echt zeker. Dit MOEST hem worden. Ik mocht een rondje door de zaak lopen en kwam als een echte prinses weer aangelopen. Wat is dat gek zeg om jezelf in zo`n prachtige jurk te zien. Er mochten foto`s gemaakt worden, geen fototoestel mee dom! maar telefoon deed prima dienst. En daarna werd ik gefeliciteerd. Ik had mijn droomjurk gevonden. Wat jammer zeg, dit zou ik elke week wel willen doen, bruidsjurken gaan passen!! Deze dag feestelijke ochtend hebben we afgesloten met een lunch en het proeven van de bruidstaartjes wat ze allemaal gretig deden. Het fijne was dat 1 smaak er als favoriet uit kwam bij allemaal. Of dit hem ook gaat worden dat blijft nog even geheim!! Toen Ted thuis kwam vertelde ik dat hij echt niet aan mijn telefoon mocht zitten want daar stonden de foto`s op. Hij beloofde dit niet te doen, aha, maar toen ik gister naar bed ging heb ik voor de zekerheid toch maar even mijn telefoon uitgedaan en opgeborgen, misschien kan hij zijn nieuwsgierigheid wel niet bedwingen. Nu ik eindelijk mijn stijl jurk weet kan ik hierop verder borduren. 28 maart is mijn 2de pas. Daarna word hij verder op maat gemaakt.
Nb: De afspraak voor 12 okt is gecanceld.

4 Okt: Nog 1 nachtje slapen en dan weet ik eindelijk hoe het voelt om een bruidsjurk aan te hebben!

16 aug: Vandaag heb ik een 2de afspraak gemaakt bij de honeymoonshop in Rotterdam. 12 Oktober mag ik komen om half 1. Leuk leuk!!

25 juni: Ik heb vandaag een afspraak gemaakt bij De Bruidshoek in Leiden. Ik heb daar goede berichten overgehoord van een paar vriendinnen en heb besloten hier ook eens te gaan kijken. 5 Oktober is de 1ste keer dat ik mag komen. Eerst ff gezellig kletsen, thee drinken en bespreken wat mijn wensen zijn. Een foto meenemen van wat ik mooi vind zouden ze ook wel fijn vinden. Of ik al wist wat ik wilde. Euh.. ja een beetje maar vooral wat ik NIET wil. Dat is ook niet onbelangrijk. Ik wil nog een 2de afspraak maken bij een andere bruidsshop en ik zat te denken in Amsterdam. Een weekje later, gewoon om nog een andere mening te horen erover en wie weet waar hun mee komen aanzetten. Ergens denk ik dat als je je jurk eenmaal heb gezien je daar toch niet meer van af zal wijken. Maar in 1 keer slagen zou ook jammer zijn. Dat passen moet iets geweldigs zijn dus kunnen we daar maar beter van genieten. Toch?!