Aanzoek

Bij een bruiloft hoort een aanzoek. Laten we het erop houden dat ik als man geen fan ben van uitgebreide, romantische, met-een-zakdoek-in-de-aanslag-aanzoeken. Maar ja, Claudia was dat wel....

Zaterdagavond 8 augustus 2009: Claudia belt op vanaf haar werk om te vragen of ik haar kan komen ophalen met de scooter zodat we nog even naar Kijkduin kunnen, het is ontzettend lekker weer. Nadat ik bevestigend heb geantwoord en heb opgehangen, begint een idee te rijpen.

Ik had al een keer de 'neiging' gehad om Claudia ten huwelijk te vragen, op de Noordkaap. Dat heb ik niet gedaan om het mijns inzien veel te druk was. Echter, nu op het strand van Kijkduin, met de branding rechts  en de duinen links van ons, onder een zwarte hemel gevuld met sterren en een bijna volle maan, was de gelegenheid zo perfect als hij ooit zou worden. En dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken en Claudia eigenlijk uit het niets gevraagd of ze met me wilde trouwen.

Na een ongelovige blik en de vraag van mijn kant of ik op mijn knieën moest om het echt te maken (gelukkig niet!) kreeg ik een bevestigend antwoord. En dat is eigenlijk alles wat ik wilde horen...