Het aanzoek

fjrigjwwe9r1pagina:PTekst
fjrigjwwe9r1pagina:PTekst
Ze wilden wel iets speciaals maken van het feit dat ze 1 jaar bij elkaar waren.
Diana had gezegd dat ze wel naar Parijs wilde. Zo maakte Naftali
daar een mooi verhaal om heen.

In het weekend van 15 Mei zou er een beurs zijn in Parijs van Naftali zijn werk. Iedereen
van het werk zou maandag/ dinsdag gaan. Maar omdat hij maandag een beurs had
kon hij die dagen niet mee. De baas gaf hem de gelegenheid om dan in het weekend
te gaan. Hij mocht zijn vriendin meenemen en er zouden 2 entreekaartjes geregeld worden.
De afspraak was in de ochtend naar die beurs, in de middag nog even Parijs in,
lekker even eten en dan weer naar huis.
Die ochtend ging de wekker om 06:00. Bij het wakker worden vertelde Naftali aan
Diana dat het een verrassing was: ze gingen heel de dag naar Parijs en er
was helemaal geen beurs!!! Hij kreeg een kussen naar zijn hoofd voor het liegen
en een kus op zijn mond voor de verrassing.
Die dag ervoor had hij al allerlei dingetjes geregeld. Onderweg naar Parijs
kreeg zij een bos rode rozen van hem. Tijdens het stoppen aten ze aardbeien met slagroom.
En WOW in de stad zelf aangekomen keken ze hun ogen uit. Op zoek naar een
parkeerplaats reden ze vlak langs de Eiffeltoren. En bij een parkeerplaats op 2 minuten
lopen van de Eiffeltoren parkeerden ze hun auto. Die toren was echt heel groot.
Naar boven toe lopend hadden ze een heel mooi uitzicht op de eiffeltoren.



De rij vonden ze te lang om op de toren naar boven te gaan en besloten na
2 uurtje terug te gaan naar de auto en verder te kijken in de stad.
Ze kwamen langs allerlei beziendswaardigheden en ze genoten.
Na lekker te hebben gegeten bij een pizzeria had hij nog een verrassing.
Ze gingen naar een park. Het was een heel groot park en na 15 minuten lopen
gingen ze op een bankje zitten. Zij kreeg een brief van hem, deze moest
ze hard op voorlezen. De laatste regel van de brief was niet af en hij pakte nog
een brief. Hij maakte de zin af. En las de rest van die brief hardop. De laatste
 zin in de brief was: WIl je met me trouwen?
De woorden kwam met een snik uit zijn mond, hij had tranen in zijn ogen,
en zij kon niet stoppen met glimlachen. Diana beantwoorde zijn vraag:
Ja graag!!!
Hij pakte uit de tas 2 glazen en een fles champagne. Hij schudde de fles
heel hard en de kurk van de fles schoot het meer in. Ze hebben samen
getoost en niet genoten van de champagne want ze vonden het allebei
echt niet lekker. De champagne ging in de prullenbak en de glazen namen ze mee
terug naar de auto. Met het geluk stralend in hun ogen reden ze terug naar Nederland.

   
De 1e foto na het aanzoek, en DE champagne
 



onzetrouwpagina.com trouwshop.com