Handen in glas
Het verhaal achter onze handen in glas.
Het was een stralend mooie dag op het mooie eiland van Mauritius. Het liggen aan het strand verveelde ons toch wel als 'doe' vakantiegangers. Met mooi weer in het vooruitzicht hadden we daarom besloten naar het natuurpark Black River te gaan om te gaan hiken. Steeds dichterbij komend werd de lucht donkerder en donkerder. Zodra we de ingang van het park binnenreden, kwam het met bakken uit de lucht. Gelukkig hadden we een reserve plan, we zouden namelijk nog graag Trou aux Cerfs, een slapende vulkaan krater willen bekijken. Daar aangekomen was het weer gelukkig beter
Maarja binnen het uur waren we de krater rond gelopen en hadden we heel romantisch op een bankje ons luchpakketje verorberd.
Onze taxi chaufeur had een folder van een glasmuseum en het leek ons wel leuk om daar een kijkje te nemen. Ze hebben daar allemaal hand- en voetafdrukken in het glas van bekende en rijke mensen en glasblaas demonstraties. Een deel van de opbrengst van de verkoop gaat naar een goed doel. Als je bekend genoeg bent wordt een exemplaar van de afdruk geveild voor een goed doel.
Zo hebben wij ook onze handafdrukken gezet in het zand, helaas waren er geen bieders voor onze handafdrukken... Een paar dagen later werd het kunstwerk bezorgt in het hotel. De handen zijn gezet op een glazen hart uit twee delen waarop onze namen zijn gegraveerd.
De hand van Esmee staat op een mooi plekje in Jacco's kamer en je raad het al de hand van Jacco staat op een mooi plekje in Esmee's kamer. Te wachten tot ze weer verenigd worden
for ever 
Het was een stralend mooie dag op het mooie eiland van Mauritius. Het liggen aan het strand verveelde ons toch wel als 'doe' vakantiegangers. Met mooi weer in het vooruitzicht hadden we daarom besloten naar het natuurpark Black River te gaan om te gaan hiken. Steeds dichterbij komend werd de lucht donkerder en donkerder. Zodra we de ingang van het park binnenreden, kwam het met bakken uit de lucht. Gelukkig hadden we een reserve plan, we zouden namelijk nog graag Trou aux Cerfs, een slapende vulkaan krater willen bekijken. Daar aangekomen was het weer gelukkig beter
Maarja binnen het uur waren we de krater rond gelopen en hadden we heel romantisch op een bankje ons luchpakketje verorberd. Onze taxi chaufeur had een folder van een glasmuseum en het leek ons wel leuk om daar een kijkje te nemen. Ze hebben daar allemaal hand- en voetafdrukken in het glas van bekende en rijke mensen en glasblaas demonstraties. Een deel van de opbrengst van de verkoop gaat naar een goed doel. Als je bekend genoeg bent wordt een exemplaar van de afdruk geveild voor een goed doel.
Zo hebben wij ook onze handafdrukken gezet in het zand, helaas waren er geen bieders voor onze handafdrukken... Een paar dagen later werd het kunstwerk bezorgt in het hotel. De handen zijn gezet op een glazen hart uit twee delen waarop onze namen zijn gegraveerd.
De hand van Esmee staat op een mooi plekje in Jacco's kamer en je raad het al de hand van Jacco staat op een mooi plekje in Esmee's kamer. Te wachten tot ze weer verenigd worden
for ever Ps vraag Esmee niet hoe we deze 10 kilo wegende stukken glas naar Nederland hebben gekregen 