het aanzoek....
toen ik (anita) voor mijn werk in duitsland stond ( en ik george ontzettend miste) moest ik overnachten in michelstadt. na een paar telefoontjes van george over waar ik was en dat hij wou zien op de kaart waar ik was, ben ik gaan slapen. tegen half twee (snachts) belde george me weer. wat voor weer als het was. ik dacht ff dat hij iets te vel had gedronken???? ofzo want wat maakt hem dat nu uit wat voor weer het is midden in de nacht meer dan vierhonderd km verderop. maar ja na een beetje aandringen ben ik me bed uitgekomen en ging maar eens kijken door het gordijn. als ik het gordijn open doe staat daar george met een ontzettend grote lach op zijn gezicht. ik me heel gauw aankleden en uit de vrachtwagen na george toe. eerst maar eens vragen wat hij in hemelsnaam in michelstadt doet. ( zeer romantisch haha) maar dat werd me al heel erg snel duidelijk. of ik wel wist hoeveel hij me miste als ik onderweg was. (andersom was het net zo erg!!!) en dat wat we voor elkaar voelen dat we dat nooit verwacht hadden. en of ik dan met hem wil trouwen want dat is de manier om te laten zien dat twee mensen elkaar zo lief hebben.en daar kun je toch maar één antwoord op geven als je van elkaar houd.
JA!!!!!!!!
sniksnik traantraan haha.
en natuurlijk is george de hele nacht bij me gebleven. de volgende ochtend is hij gebleven om me gezeldschap te houden met het lossen en is toen nog een heel eind met me opgereden richting nederland. de volgende dag moest ik toch lossen in putten en omdat dat dicht bij huis is kwam george maar weer bij me slapen zodat we elkaar niet te veel hoefden te missen
en zo is ons trouwidee tot stand gekomen
liefs george & anita