Dresses

9 december was het dan eindelijk zover......de eerste keer trouwjurken passen. Obsessie is een groot woord maar ik droom al best wel lang van het moment om heel veel trouwjurken aan te trekken. Op de trouwbeurs in Heiloo werd ik aangesproken door iemand van een bruidsmodewinkel in Alkmaar en besloot een afspraak te maken. 9 december was dan eindelijk de dag dat ik voor het eerst een trouwjurk aan mocht. Mijn moeder, oma, Wilco, Marloes, Lianne en Tini gingen mee. Aangekomen kregen we een kopje thee of koffie. Ik koos voor water zodat ik het snel op kon drinken en eindelijk een jurk aan kon....na een heel gesprek kwam dan eindelijk de vraag.... Zullen we dan maar eens gaan passen? Voor ik de jurk aankreeg mocht ik een torselet en trouwschoenen aandoen en toen kwam eindelijk de eerste jurk. Het voelde heel raar om dan eindelijk een trouwjurk aan te hebben maar toch overtrof het al mijn verwachtingen. Vooral het rondjes draaien dat de rok helemaal bol staat bleef ik in elke jurk maar doen. Ik wist wel meteen dit is niet de jurk waarin ik wil trouwen en dat had ik ook bij de andere 8 jurken die ik mocht passen. Met een hoofd vol trouwjurken besloten we nog even gezellig te gaan lunchen in Alkmaar met zijn allen. 

De volgende afspraak was op 30 januari in Meppel. Deze keer mocht ik maar 4 mensen meenemen mijn moeder, oma, Wilco en Tini gingen deze keer weer mee. Degene die deze winkel had, had de winkel gesloten en haar zolder omgebouwd tot bruidsboetiek, niet heel storend maar wel een beetje jammer als je daardoor je broertje 2 trappen omhoog moet tillen. Maar toen we eindelijk boven waren en we het over de verschillende modellen van trouwjurken kregen bedacht ik dat ik maar 2 verschillende modellen had gepast in Alkmaar. Daar werd gelukkig verandering in gebracht. Ik kan na deze ochtend dan ook echt zeggen dat ik bijna alle modellen gepast heb voor A-lijn, zeemeermin, prinsessen, voor kort achter lang, bruidstaart, kort lijfje en een lang lijfje. Het is fijn om te weten wat me wel en niet staat maar ook tussen al deze jurken zat mijn jurk er niet tussen.

Op de trouwbeurs in Alkmaar raak ik in gesprek met Saskia van bruidsmode Change en ik maak meteen een afspraak bij haar voor 17 februari. Deze keer gaan mijn moeder, oma, Femke en Marloes mee. Als we bij de winkel aankomen zie ik een jurk in de etalage hangen en weet meteen dat is mijn jurk. Binnengekomen lopen er al twee andere brides to be rond met elk een verkoopster. Saskia komt op ons af en ik ben erg blij dat zij mijn afspraak doet. Ze vraagt wat mijn wensen zijn en ik vertel haar meteen dat ik die ene jurk uit de etalage wil passen. Ze pakt meteen de jurk op paspop erbij en zet hem naast me neer met de woorden: " Je mag best even aan de jurk voelen hoor!" We drinken een kopje koffie of thee en hebben het vooral over de jurken die ik al gepast heb en wat me in deze jurk zo aantrekt. Dan is het tijd om te passen en op het moment dat ik de jurk goed houd zodat Saskia hem kan sluiten weet ik het echt heel zeker! Dit is mijn jurk. Als ik naar buiten stap en de reacties van Mem, Oma, Femke en Marloes zie weet ik het zeker....ik had gelijk dit is hem. Na een tijdje rondjes draaien voor de spiegel mag ik nog 3 andere jurken passen welke het zeker niet halen bij de eerste jurk. Dan mogen we even meelopen met Saskia naar de andere ruimte en daar hangen nog veel meer trouwjurken. Ik heb het gevoel of ik in de zevende hemel ben beland, overal waar ik kijk hangen rijen trouwjurken en er lijkt geen einde aan te komen. Voor mij kunnen we niks geen ander jurken meer vinden en ik mag dan nog even de eerste jurk aan. Weer word ik bevestigd in het feit dat dit mijn jurk is. En dan is het tijd voor het invullen van de gegevens en een handtekening te zetten onder het orderformulier!

I said Yes to my dress.....