Voorbereidingen deel 5

---

Nog een maand.. en dan.. onze grote dag!! Wat komt het opeens dichtbij. Spannend maar ook heel erg leuk natuurlijk.  

De afgelopen maanden zijn we achter de schermen druk bezig geweest. Accessoires bestellen, langs de bloemist, knutseltjes maken, een bezoekje aan de Schaapskooi, wat cadeautasjes 

maken, regelmatig een bezoekje aan de zonnebank, rekeningen betalen en ga zo maar door. De puntjes worden op de i gezet. 

Natuurlijk de huwelijksreis geboekt en we gaan naar Curacao! 

De kaarten zijn op de post gegaan en wat een hoop leuke reacties hebben wij hierop gekregen. Michiel en ik hebben de kaart ontworpen en

de moeder van Michiel heeft de kaarten uiteindelijk gemaakt. Wauw.. wat mooi! (de foto zullen wij nog laten zien)

De ringen zijn opgehaald en gelukkig vinden wij ze mooi. Bij de juwelier hebben wij de ringen via een computer zelf samen gesteld maar het is spannend

hoe ze er dan in het echt uit zien. Gelukkig viel het niet tegen ;) 

Michiel gaat aanstaande vrijdag zijn pak ophalen en ik mag 21 augustus mijn jurk passen. Weddings heeft hem wat aangepast en wat is het spannend! 

Als hij goed zit, wordt hij gestreken en haal ik hem 22 augustus op. En oh wat zou ik hem graag aan willen. Nog even geduld!! 

Bij een bruiloft hoort natuurlijk ook een vrijgezellenfeest. 

Een klein vermoeden had ik al op de dag van mijn vrijgezellenfeest. Uiteindelijk ga je er toch over nadenken en moest het er wel van komen aangezien de

vakantieperiode begon. Zaterdag 20 juni, Michiel en ik gaan naar de markt. We halen croissants, wat fruit en Michiel heeft deodorant nodig.

Alweer, dacht ik nog.. maar goed, niets vermoedend de Kruidvat in om deodorant te kopen. Op het moment dat ik op mijn fiets naar huis wil zegt Michiel:

'We kunnen niet naar huis' en begint te lachen. Oké, op dit moment weet ik het zeker, vandaag is mijn vrijgezellenfeest. Ondanks dat je een vermoeder hebt

blijf je twijfelen. En trouwens niemand heeft het verklapt wat goed!! Het liefst wil ik gelijk naar huis maar moet even wachten. We eten een croissantje en Annemieke

belt. Je mag nog niet naar huis!!! (Michiel had haar onde rtussen een berichtje gestuurd dat ik niet van plan was om te wachten hahaha). 10 minuutjes later 

komen we aan, doe ik de deur open en is het surpriseeee. Annemieke, Karlijn, Carin, Femke, Erica en Tamara staan in de woonkamer met een lekker flesje welke

we laten knallen. Het is inmiddels al een uurtje of 11 dus tja.. ;) Ik krijg een tshirt aan en een hippe bril op. We eten en drinken wat en gaan richting Centraal Station waar ik

Petra, Milou en mijn moeder ook zie. In de trein krijg ik een hint. Het is een microfoon dus ik denk dat we gaan zingen. Een grote bende natuurlijk in de trein maar wel gezellig. 

Eenmaal in Breda aangekomen drinken we wat en gaan we richting de plek waar het allemaal gaat gebeuren. Daar zijn Marielle, Charlotte, Caroline, Janneke en Eline ook. Ik krijg een mooie

sluier om welke Charlotte gedragen heeft tijdens haar bruiloft. Dit vind ik best spannend hihi. We gaan een cursus smartlappen  zingen volgen. En wie mij een beetje kent weet dat ik dit

geweldig vind! 

We zingen de foutste liedjes en de polonaise is in volle gang. Het is zo gezellig en één groot feest!

Met dank aan Rosé, onze assistent die zorg draagt voor deze leuke middag ;) En NEE, niet het drankje maar de meneer die ons begeleidt. Kijk je schrijft zijn naam niet zo maar het klinkt zo 

leuk. Ik heb het op dat moment echt super naar mijn zin. De groep wordt in vier gedeeld en elk groepje kiest een melodie uit en maakt zijn eigen liedje. Hoe fouter hoe leuker.. 

Het was niet het foute uur, maar de foute dag haha! Ieder groepje zingt hun zelf geschreven lied. De één wat mooier als de ander.. Maar wat een leuke, originele teksten.

Ik word nog verrast met een prikbord. Iedereen heeft er een kaartje op gedaan met een leuke en lieve tekst. Ondertussen maakt Annemieke polaroid foto's die er bij gedaan worden. 

Echt heel leuk! Als wij uitgezongen zijn vertrekken we naar een tapasbar. Joost is onze barman voor de avond en mag door de microfoon praten (zoals meer mensen, helaas, mochten haha).

Hij zal wat gedacht hebben wat een stelletje gekken! Joost, Joost.. Jooooooooooooooost. Hoe vaak zullen we hem geroepen hebben? Maar ik mocht wel achter de bar een biertje tappen en je 

raadt het nooit: 2 vingers bier! Goed hè? Hahaha.. We eten tapas en op een gegeven moment horen we de melodie van 'Oh Oh Den Haag'. We zingen mee en als hierna 'Brabant' aan wordt 

gezet zingen we eigenlijk nog harder mee. De tekst kennen wij trouwens ook beter. Pff.. ik ben echt in de verkeerde stad geboren..... 

Na de hapjes en drankjes gaan we verder en zoeken een kroegje op. En wat voor één. Wat een foute tent! Maar je weet het, hoe fouter hoe beter! Ook hier weer heerlijk meezongen 

en natuurlijk mocht een nummer van Jan Smit niet ontbreken. We besluiten om weg te gaan en verder te feesten in Den Haag. Ondertussen neem ik afscheid van

Charlotte, Caroline, Janneke en Marielle. Bedankt meiden, super leuk dat jullie er waren! In Den haag gaan mijn moeder, Petra en Eline naar huis en ga ik met de andere meiden naar 

Den Haag. In Plein 19 is het rustig maar wij vermaken ons prima. Muziekje, drankje en dansje..niets meer aan doen! Na het laatste drankje natuurlijk naar Piet Patat. De patattent waar je

overdag niet wilt komen maar na het uitgaan is het de beste patat tent in town! ;) Meiden, heel erg bedankt voor de geweldige dag. Ik heb het zo leuk gehad.. een dag om niet te vergeten. 

     

 

En ook werd ik nog eens verrast door mijn collega's met een vrijgezellenfeest. Drie keer raden, ook hier kreeg ik een mooi tshirt aan en een bril op haha. In de auto naar Scheveningen waar ik 

later kennis maakte met de fontein. Ik dacht dat ik er wel door heen kon maar helaas, heel mijn spijkerbroek nat. Gelukkig was het lekker weer en droogde hij snel. Bij de Beren hebben wij 

lekker gegeten. Maar eerst moest ik natuurlijk mijn tshirt laten zien en vervulde ik gelijk wat opdrachten (deze stonden op het tshirt) Wat hebben we gelachen! Gedanst op Cowboys en 

Indianen en wat een gezellige barmannen en barvrouwen. En dat allemaal met een zonnetje, heerlijk. Hierna naar Crazy Piano's. Lekker gedanst en wat is het toch leuk om mensen te kijken! 

Lieve meiden ook jullie bedankt, ik vind het leuk dat jullie dit georganiseerd hebben! 

Nou, ondertussen heb ik heel wat verhaaltjes getypt en zal Michiel nu zijn vrijgezellenfeest avontuur vertellen! Ik hoop dat ik voor de bruiloft nog een verhaaltje kan schrijven.. 

Liefs Jorine 

Net zoals Jorine had ik een vermoeden dat mijn vrijgezellenfeest zou zijn in een bepaald weekend. Met dit idee in het achterhoofd ging ik op een 'doodgewone' vrijdag zoals gebruikelijk 11.55 uur naar de kantine op mijn werk om te lunchen. Ik leg mijn complete dienblad vol met de zaken die ik spoedig wilde gaan opeten, totdat ik bij de kassa kwam. De dame achter de kassa zegt: "er is een pakket voor je afgeleverd en dit ligt bij de expiditieingang". Ik wist hoe laat het was. Niets in mijn werk is dermate groot dat dit niet door de reguliere deur kan. Enfin, ik naar de expiditieingang, en je raad het al.... niets of niemand te bekennen. Ik weer terug naar de kantine waar ook een dame van de schoonmaak gearriveerd was. "Hee Michiel, ik zag net je vader lopen met ongeveer 15 gasten..... of had ik dat niet mogen zeggen?". Alles wat nog steeds op mijn dienblad lag maar terug gegeven aan de kantine en naar mijn kantoor gegaan. Bij mijn kantoor aangekomen werd ik begeleid naar de juiste kamer waar iederen met smart op mij stond te wachten.

Het feest kon beginnen! Snel naar huis gereden, want ik moest me nog omkleden in mijn nieuwe tenue:

Ik moest ook mijn paspoort meenemen en voldoende onderkleding voor 3 dagen. 

Als een koning achterin een dikke Amerikaanse bak naar Duitsland gebracht. En wat doe je als je eenmaal in de auto zit.... uiteraard... bier drinken. Zelfs toen we eenmaal in Duitsland de auto eens goed op de staart trapte en we de 230 km/u aantikte genoten we achterin volop van ons schuimende gerstennat. Spoedig kwamen we aan op de plaats  van bestemming: Wunderland Kalkar. 

Eenmaal de kamers verdeeld, werd het spoedig tijd voor een nieuw biertje. Dat doe je immers op een vrijgezellenfeest van mannen. En wat volgt er na een biertje.... juist... nog een biertje... en nog 1 of 2 of een veelvoud daarvan. Tussen de bieren door hebben we nog even het attractiepark bezocht en in de zweefmolen gezeten op 60m hoogte. Iets dat de aankomende bruidegom met zijn hoogtevrees een ervaring vond. De maag van de bruidegom was er echter minder van gecharmeerd en draaide gedurende elke ronde in de zweefmolen ongeveer 4x rond.

Ook bestond nog het idee om te gaan karten op het terrein. Hetgeen alleen mogelijk was mits er geen alcohol was gedronken. Dit hebben we daarom uitgesteld naar de ochtend erna, omdat ons dat het meest nuchtere moment leek. 

De avond doorgebracht vol eten, drinken en plezier in de Ierse kroeg (waar overigens weinig Iers te vinden was). De avond vorderde, het alcoholpercentage in ieders lichaam steeg (zelfs bij de ouderen die mee waren) en de mix drankjes als Cuba Libre deden hun intreden. Bij een enkeling ging het licht iets eerder uit dan bij de ander, maar dat hoort er uiteraard bij.

Helaas voor iedereen met een zwakke maag hadden de Scheveningers onder ons de volgende ochtend bij het ontbijt de rauwe vis gevonden. Wat een lucht, en dat terwijl mijn maag van de draaimolen eindelijk een beetje bekomen was. Gelukkig kon je ook gewoon braadworst, eieren met spek en bonen eten.

Daarna lekker gekart, ondanks dat waarschijnlijk niemand nuchter was. De middag kenmerkte zich voor velen met een middagdutje omdat de nacht toch wat zwaar was. De oudjes en de buidegom gingen stug verder . Het is immers maar 1x feest! (met verder gaan bedoel ik, zonnetje, biertje, braadworst). Tussendoor ook nog een de bowlingbaan onveilig gemaakt.

Nadat alle stakkers weer bijgeslapen waren konden we aan het avondmaal beginnen. Dit maal een iets luxer restaurant met vlees zo groot als je bord. Heerlijk een bodempje leggen voor de volgende avond feest. En feest was het wederom die avond!

De derde dag was het merendeel nog brakker dan dag 2, maar desondanks vond de rauwe vis weer flink aftrek bij het ontbijt. 

Na het onbijt moesten we Kalkar verlaten en ging we weer huiswaards. 

Een samenvatting van mijn vrijgezellenfeest voor de personen die niet het hele verhaal willen lezen: Duitsland, dikke auto, veel bier. Al met al een zeer geslaagd feest.Bedankt!

Michiel