Update 20 januari
Update tot 20 januari
Het is de hoogste tijd voor een update van onze activiteiten. Er is sinds Steven zijn romantische aanzoek al een hoop gebeurd en geregeld. Hier alvast een overzicht:
De jurk en het pak:
Al lang voordat Steven zijn aanzoek deed had ik een plaatje van een jurk in mijn email staan. Iemand wilde mij haar jurk laten zien via Google afbeeldingen en tussen de vele plaatjes die over het scherm rolden zat zo’n mooie jurk, die heb ik later nog even opgezocht en opgeslagen. Ongeveer een week na het aanzoek wilde ik eens informeren bij een bruidswinkel in Kampen hoe ver van te voren je eigenlijk langs moet komen ed. De dame aan de telefoon vroeg mij of ik al een jurk op het oog had, dus vertelde ik haar het merk en code. Haar antwoord was heel droog, jammer dat is oude collectie dus dat kan niet meer. Totaal beduusd hing ik op. Een paar minuten later heb ik strijdbaar een andere winkel gebeld, want zoveel pech zou ik toch niet hebben. Het gesprek met de winkel in Zwolle liep gelukkig anders. Deze dame gaf ook aan dat het oude collectie was maar dat ze met de leverancier ging bellen. Vijf minuten later belde zij mij terug dat ze het allerlaatste pasmodel van Nederland te pakken had gekregen, hij zou 3 dagen later bij hen in de winkel zijn. Oei dat is dan wel weer heel snel. Echter de gedachte dat ik de bewuste jurk niet een keer aangepast zou hebben en de kans niet meer zou krijgen trok mij over de streep. Gauw werden de beide moeders gealarmeerd om dat zelfde weekend nog mee te gaan naar een pas sessie. En ja wat zal ik zeggen. Het was een leuke maar korte ervaring voor ons drieën. Langer dan een half uur heb ik het niet kunnen rekken, we waren er unaniem uit.
Zo snel en soepel als het bij de dames ging, zo stug ging het helaas voor de heren. Steven had beide vaders en moeders meegenomen naar een winkel in Ede. Zo’n knappe man in pak steken zou toch geen probleem mogen zijn? Nou daar dachten ze in Ede anders over. De sfeer of de klik was er niet, wie zal het zeggen. De verkoper kwam in ieder geval erg ongemotiveerd over en het aanbod hield ook niet over. Na ruim een uur is de groep met een illusie armer weer afgedropen. In het voorjaar gaan ze bij een andere winkel er vol goede moed nog eens voor.
Fotograaf, Auto, Ringen en Bloemen:
Een fotograaf, ja daarvoor hoefden we niet ver te zoeken. Herman en Andy IJssel komen onze trouwdag vastleggen. Ergens in het voorjaar zullen we met hen vast een oefenshoot doen. Herman en Andy wonen tegenover mijn (margriet) ouders en kunnen dus niet alleen mijn aankomst thuis filmen maar ook mijn vertrek en voorbereidingen in Kampen. Ja u leest het goed, we doen het anders om. Ik haal Steven bij ons thuis op i.p.v. andersom.
De wagen, ja de wagen. Uiteraard had Steven een hoop fantasieën over onze bruidsslee, ik iets minder. Een aanbod om een verlengde mercedes S classe te lenen maakte een eind aan deze discussie. Dus coole wagen, check a.
Wat betreft de ringen waren we het metteen eens. Het design was belangrijker dan het materiaal. Op een middag in Kampen zijn we maar eens gewoon een juwelier binnen gegaan om te orienteren. Zoals met de meeste dingen kiezen we onafhankelijk van elkaar het zelfde, zo ook hierbij. We hebben die dag een erg leuk setje ringen gezien maar we wilden niet direct bij de eerste winkel en ring al kiezen. Na de hand hebben we in Arnhem nog verder gezocht. We bleken toen toch elke ring te vergelijken met het eerste paar. Dus zijn we 2 maanden later weer naar de winkel in Kampen gegaan om de ringen te bestellen. Ja, dat had je gedacht. Dit keer bleek de winkel de samenwerking met de leverancier opgezegd te hebben. WAT?! Net nu we besloten hebben deze ringen te willen…Mmm niet lollig. Na uiteindelijk veel google en telefoontjes heb ik een juwelier en Velp gevonden die de leverancier niet kent maar ze wel wil bestellen. En gelukkig na 1 maand waren de ringen binnen. Vol verwachting gingen we erheen om ze op te halen. Even passen.. Ik kijk op mijn vinger en denk, nou past best. Maar naast me hoor ik een op een benepen toontje, dit gaat niet lukken hoor. Blijkt de ring van Steven nog kleiner dan de mijne besteld te zijn, en nee dat past zelfs niet om zijn pink. Welnu op dit moment wachten we de juiste ringen nog af. Een leuk ringendoosje hebben we al gekocht op de kerstmarkt in de Elzas en Saar en Tom (neefje en nichtje van Steven) zullen tijdens de ceremonie de ringen brengen.
Voor de bloemen had ik iets anders in gedachten dan het standaard boeketje. Ik heb er nog geen fotos van en te veel er over verklappen zal ik ook niet doen, maar een ieder die dag vervelend is krijgt er een slinger mee ;) In Zevenaar hebben we bloemist Scheepers gevonden die wel begreep wat wij willen. Volgens de traditie zoekt de man de bloemen uit. Maar Steven was erg blij dat we het samen konden doen en dat schijnt anno 2013 wel vaker zo te zijn.
Ondertrouw:
Als datum voor de ondertrouw hadden we besloten om dit op 11 januari, de verjaardag van Margriet te doen. Wel makkelijk buitengewoon verlof op je verjaardag, en een feestje voor twee gelegenheden. Van te voren was ons al verteld dat ondertrouw een vrij zakelijke aangelegenheid is, dat die van ons op een onderhandeling zou gaan lijken had ik van te voren niet kunnen bedenken. Maar daar over later meer. Steven en ik hadden beide nog andere zaken te regelen op het gemeentehuis dus dit hadden we allemaal erg praktisch gecombineerd. Stipt om 11 uur mochten we ons in de kleine trouwkamer melden. Een behoorlijk warrige ambtenaar ontving ons en begon met het afhandelen van het ondertrouwproces. Na dat hij voor de vijfde keer opnieuw om de trouwdatum en tijd had gevraagd terwijl hij het bij de eerste keer al had opgeschreven, nou ja toe maar. Er worden een aantal vragen gesteld over hoe je bepaalde dingen wil en je moet een aantal handtekeningen zetten. Toen de vraag kwam of wij een voorgesprek met de babs (buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand) wilden verliep het gesprek in eens ander dan de arme man verwacht had. Hieraan vooraf gaat het volgende verhaal: - Vlak na het aanzoek heb ik telefonisch een reservering gedaan voor de ceremonie in het stadhuis. Daar vertelden ze mij dat de mogelijkheid bestond om iemand voor 1 dag babs te laten zijn. Nu wil het toeval dat mijn favoriete tante reeds beëdigd babs is. Hoe mooi zou het zijn als zij onze ceremonie zou doen. Een maand later toen ik wilde informeren over formulieren t.b.v. de aanmelding babs voor een dag, vertelde men mij pas dat hier een bedrag van €275,- extra voor betaald moet worden. Dit is bijna een derde van de leges die men reeds voor de ceremonie betaald. I was not amused! Verschillende malen heb ik hierover gebeld, want iemand die reeds beëdigd is, dat zou toch moeilijk hoeven zijn. Helaas kreeg ik steeds nul op mijn rekest. Via fora kwam ik er achter dat dit zelfde in Breda 50 euro kost en in Den Bosch zelfs gratis. Toen ben ik in de pen geklommen en heb een stevige klachtenbrief aan de gemeente gestuurd – Mijn antwoord op de vraag van de ambtenaar was dan ook; ik ben inmiddels wel benieuwd wat jullie reactie op mijn brief is? Uhm ja goede vraag. De beste man heeft zijn leidinggevende erbij gehaald en die kwam, met mijn brief in zijn handen. Hij heeft er vervolgens korte metten mee gemaakt. Hij vond het een duidelijk verhaal en wilde in ons geval een uitzondering maken. Hoe blij dat we waren! Een cadeautje van de gemeente op mijn verjaardag en een positief einde van onze ondertrouw. Eindelijk konden we dan vandaag mijn tante verrassen met de officiële vraag of zij onze babs wilde zijn. Tante Be zoals ze voor mij heet was erg verrast met ons bezoek en blij met de reden daarvan. Bep is een hele enthousiaste Babs, en wie kan onze ceremonie dan beter doen als zij. We zijn erg blij dat Bep de taak als onze privé Babs graag op zich wil nemen.
Nu staan nog wat kleine dingetjes op het programma, en de DJ en de taart proeven.