- The Marriage Proposal...

...een verjaardagscadeau - 11 augustus 2014
....BIANCA: "het mooiste cadeau van mijn leven ooit!"

Het is 23.30 uur over 30 minuten wordt ik 41 jaar, om mij heen twee hele nerveuse mannen die zich erg apart gedragen. De ene (mijn vriend Marco Batist, 42 jaar) eet zowat zijn vingers helemaal op, de ander (onze zoon Tiësto Jai Batist, 11 jaar)  vraagt om de minuut om mijn telefoon en houdt de tijd erg nauw in de gaten.
Uiteraard ben ik mij ervan bewust dat het om 0.00 uur mijn verjaardag is en ik verwacht dan ook, door hun overduidelijke nervositeit, dat er wel iets staat te gebeuren. Mijn gedachten “waarschijnlijk een leuk strandfeestje” met onze vrienden, die ook op de camping aanwezig waren.

Het is bijna 23.55 uur de beide heren (vader & zoon) vragen mij om lekker mee naar ons verblijf te gaan. Uiteraard volg ik want ik ben eigenlijk wel voldaan na weer een mooie warme zonnige & gezellige dag inclusief kitesurf sessie (wij zijn fanatieke kitesurfers, onze gezamenlijke hobby & passie)  op onze vakantiebestemming “camping La Ballena Alegre te Spanje”. Per slot van rekening is het morgen feest dus ik moet wel fit zijn J.

Mijn zoontje “nerveuze man #1” vraagt mij vervolgens, als we bij onze tent aankomen (heerlijk kneuterig kamperen houden wij van J ) om nog even door te lopen naar het strand en daar een gezellig plekje uit te zoeken.

Nietsvermoedend doe ik wat hij mij vraagt en ik denk “we gaan vast gezellig een drankje doen op het strand om mijn verjaardag te vieren precies om twaalf uur”.
Mijn zoon vraagt mij vervolgens, als ik heb aangegeven wel een mooi plekje te hebben gevonden “is dit echt het mooiste plekje voor jou mama?”, mijn antwoord is “absoluut lieverd” waarop hij zegt “ga dan maar  lekker zitten want papa komt zo”. Ik neem plaats op de mooie wit/grijze houten boomstronk (zie foto) die ergens half tegen de duinen aan ligt romantisch verlicht door het maanlicht.
Wat later komt “nerveuse man #2” aangelopen en gaat met halve tranen naast mij zitten om mij te feliciteren met mijn verjaardag en ploft vervolgens in het zand op zijn knieën voor mij, “neeee het zal toch niet?!” dacht ik.

Ik was één en al verbazing en op een roze wolk en heb mijn uiterste best gedaan alles te horen wat hij vervolgens vertelde, want wat een apart verhaal!  (wat bij ons de rode draad in ons leven is “aparte momenten”).
Het blijkt namelijk dat hij mij al ten huwelijk wilde gaan vragen (wat zoonlief nog niet wist) bij een “downwinder” (kitesurf term). Een “downwinder” is een lange kitesurf sessie waarbij je van de ene spot (plaats) naar de andere spot vaart. Mijn vriend wilde dan met mij naar de zandbank varen, waar altijd zeehondjes liggen, waar ik zo dol op ben, en dat vond hij bij uitstek het ultieme aanzoek.
Echter was de wind maar nooit gunstig, daar je een downwinder alleen maar kunt en mag doen bij gunstige weersomstandigheden (windkracht, windrichting etc).

Enfin…..zoonlief had, ondertussen, al met oma (mijn moeder) afspraken gemaakt om voor mijn verjaardag een verlovingsring te kopen, van zijn spaargeld, die pappa dan op mijn verjaardag (op de vakantie) aan mij moest geven inclusief huwelijksaanzoek.

Hij had zijn vader al gebeld (die uit de vergadering moest op zijn werk, daar zoonlief 8x achter elkaar gebeld had) met de mededeling “pappa ik heb een trouwring voor mamma gekocht van mijn spaargeld en je mag geen nee zeggen want ik heb het bonnetje al weggegooid”.

Het downwinder aanzoek is het dus niet geworden maar wat een bijzonder en prachtig apart verhaal is dit weer geworden voor ons en wat mooi en uniek, door twee mannen (waar ik intens veel van hou) ten huwelijk gevraagd te worden J .

Die downwinder gaan we sowieso alsnog samen doen “maar dan als ons gezamenlijk feestje” hopelijk kort na ons huwelijk J.

Nu nog genieten van onze vakantie en bij thuiskomst lekker met de voorbereidingen starten, datum, locatie, thema, catering, vervoer etc etc etc we hebben er erg veel zin in.