Onze ontmoeting

Onze ontmoeting was heel erg speciaal.
Allereerst kenden we elkaar een klein beetje via de e-mails die we elkaar stuurden.

Ik werkte in die tijd als deejay bij de grootste lokale zender van Nederland en was bezig met het opzetten van een nieuw programma, een programma gericht op de vrouw, maar met een knipoog naar de man.
Allerlei onderwerpen zouden aan bod komen, ook sexualiteit en alles dat daarmee te maken had.
Zo gebeurde het dat Marcel een e-mail stuurde naar de radio om naamsbekendheid te krijgen. Hij zocht een manier om reclame te maken voor het bedrijf waar hij werkte. Ik zocht nog een sponsor en zo kwam het dat de programmaleider mij de mail van Marcel doorstuurde en ik contact opnam met Marcel.

De eerste e-mails waren vrij zakelijk, maar al gauw werden we wat persoonlijker en vertelden we dingen over onszelf. Verliefd? Verloofd? Getrouwd?
Marcel was gescheiden en had een zoontje van toen 7 jaar.
Ik was nog getrouwd, maar allang niet meer gelukkig. Verder had ik twee dochters van toen 11 en 13 jaar.
We vertelden elkaar eigenlijk best veel. Ook dingen die je normaal niet zo snel zou vertellen en daar begon het eigenlijk. Langzaam, heel langzaam leerden we elkaar kennen. Toch wisten we niet veel tegen de tijd dat we de sponsoring moesten doornemen. We maakten een afspraak om bij mij thuis het één en ander te bespreken. Dat was tevens de allereerste keer dat we elkaar zouden zien en ik moet zeggen dat ik erg nieuwsgierig naar hem was. We maakten tijdens onze e-mails al grapjes over dingen. Zo vertelde hij dat hij misschien wel een oude man was in een lange regenjas  en vroeg hij zich af hoe ik daarop zou reageren.
Tja, ik vond hem leuk, maar het ging om de sponsoring. Uiteraard was het meegenomen als de persoon waarmee je te maken hebt er ook nog een beetje leuk uitzag.
Nou ik kan je zeggen...mijn eerste reactie was "DAT IS HEM"!
Door een smalle strook van het raam van de voordeur zag ik hem staan nadat hij had aangebeld. Ik was eigenlijk meteen verkocht en voelde dat het goed was. Tuurlijk is het niet goed om die gevoelens te hebben als je getrouwd bent, maar als je niet gelukkig bent in je huwelijk komen die gevoelens denk ik vanzelf.
Marcel kwam binnen, hing zijn vest op en pakte een paar cadeautjes die hij bij zich had. Zo kreeg ik een vlinder van glas op een ijzeren steker (voor in een plant), een magneetplaatje met een mooie tekst erop en een heerlijk luchtje. En dat voor de eerste ontmoeting....
Tja, ik kon het niet laten om hem in mijn hart te sluiten, maar ik kon niets met hem beginnen.
Totdat mijn ex een dag later vertelde dat hij van me wilde scheiden. Verdriet kwam tot mij, maar tegelijkertijd viel er ook een last van mijn schouders. Ik was namelijk al bezig geweest om uit te zoeken waar ik zou staan als ik van hem zou gaan scheiden. Hoe ik er financieel voor kwam te staan en wat ik moest doen om een woning te krijgen. Ik hoefde me dat niet meer af te vragen. Ik vertrok die middag en stuurde een sms aan Marcel met de woorden "de kogel is door de kerk". Het moet tegen die tijd ongeveer 18:30 uur geweest zijn. Marcel belde me meteen op en zei me dat ik maar die kant op moest komen, maar ik wist helemaal niet waar hij woonde, dus wees hij mij de juiste richting uit en kwam hij mij tegemoet om daarna samen naar zijn huis te rijden. We hebben die avond alleen maar gepraat. Hij beloofde mij dat hij voor het o zo beruchte zwarte gat zou gaan liggen, waarvoor iedereen bang is om in te vallen na een gebeurtenis als deze, zodat ik er niet in zou vallen.
Heel apart voor iemand die je nauwelijks kent. Met open armen ving hij mij op. We hebben tot 04:00 uur alleen maar gepraat over hoe nu verder en zo. Toen vond hij dat ik voor de kinderen terug moest gaan omdat het een schok voor hun zou zijn als ik niet thuis was wanneer ze wakker werden. Ik wilde helemaal niet weg, want ik voelde me fijn bij hem. Het gevoel dat er thuis was was alles behalve gezellig. Toch ben ik gegaan, maar ik heb geen enkel idee meer van wanneer ik Marcel daarna weer zag. Er is gewoon een stukje verdwenen en zo was het bij Marcel ook. Inmiddels ben ook ik gescheiden met alle ellende die daar omheen is gekomen en heb ruim 1,5 jaar een eigen woonruimte. Ik heb eerst 5 maanden bij Marcel gewoond omdat de situatie thuis ernstig verstoord was en niet meer veilig. Toen kreeg ik een woning en sinds een jaar woon ik samen met Marcel en mijn kinderen die bij de scheiding aan mij zijn toegewezen. Op 17 januari 2007 werd de scheiding officieel waar ik erg blij mee ben, want nu heb ik de man gevonden die wel bij mij past en mij accepteert en respecteert zoals ik ben en om wie ik ben. Hij is mijn alles!
 Inmiddels werk ik niet meer bij dat radiostation, is het programma ook gestopt en hebben we beiden ander werk. Zo werkt Marcel nu bij TNT als postbesteller en lees ik op de radio de files voor de VID.