Hoe het allemaal begon...
Eva:15 jaar was ik en Disco Tijs was wel een beetje een twijfelgeval. Kinderparadijs, daar was ik het helemaal mee eens want ik voelde mezelf al best wel een dame. Met mijn spijkerbroek en zwart lange mouwen naveltruitje en grote schoenen met hoge blokhakken voelde ik me echt op m'n gemak. Blauwe oogschaduw nog even wat dikker op mijn oogleden gestift en daar gingen we. Susan en Kristel en ik in de Tijsbus. Dat we gingen was de uitkomst van flink twijfelen, want we hadden eigenlijk niet zo'n zin.
Na een tijdje rond te hebben gelopen zagen we een groepje jongens op de dansvloer staan. Waaronder 'die ene' met dat pispotkapsel. Op zoek naar leuke jongens, was dat voor mij het allerbelangrijkste. En Bjorn had het. We probeerden de aandacht te trekken van het groepje en ik maakte al gauw mijn eerste move naar Bjorn toe. Ik liep met 2 drankmuntjes in mijn handen richting het groepje die inmiddels naar de piratenzaal op weg waren. In mijn hoofd zou het helemaal lukken. " Ik bots tegen hem op, bied mijn excuses aan en vraag of hij als troost wat van me wil drinken" , besprak ik het plan met Susan en Kristel. Het liep iets anders. Toen ik tegen Bjorn opbotste, had ie niks in de gaten van mijn plannetjes. Hij liep zonder op of om te kijken verder!
Ik had het inmiddels wel gezien met die kerel en vestigde mijn aandacht op iemand anders. Tussendoor, bij de toiletten, vroeg Kristel of ze nog een koppelpoging zou wagen. Ik had mijn twijfels, maar in de trant van "ga je gang maar" liepen we terug naar de piratenzaal. Na uitdrukkelijk aandringen van Kristel voegde ik me na een tijdje bij het groepje. Volgens Kristel had ie wel interesse. Maar er gebeurde maar niks! Ik besloot Bjorn na wat ongemakkelijk gedoe gewoon vast te pakken. Toen ik hem een kus gaf, vroeg hij me mee naar buiten. Op het liedje The Bad Touch van The Bloodhound Gang :D :D (echt waar, dat weet ik nog), liepen we naar buiten. Veeeeeel te koud en daarom van korte duur. Maar toch een onuitwisbare indruk. Vooral toen hij me schattig uitzwaaide toen ik later weer met de bus terug naar huis ging. Hij bleef geduldig staan wachten totdat de bus wegreed. Dat duurde een tijdje, maar hij bleef staan ondanks dat het zo koud was. Met rode wangen en het stukje van een bierviltje in mijn hand met het telefoonnummer van Bjorn zwaaide ik terug...