Het aanzoek

Het was me minstens 100x gevraagd of Roy me wel officieel gevraagd had en helaas moest ik dat dan steeds met een nee beantwoorden.We hadden immers vorig jaar (2009)gewoon samen besloten om te gaan trouwen en dus hadden we al het 1 en ander geregeld nog voordat ie ooit op de knie was gegaan(onder het motto van "dat komt wel goed').
Nu zou je mischien denken dat dat dan toch enigzins mosterd na de maaltijd zou worden maar niets bleek waar afgelopen week.



Ik had het eigenlijk al min of meer een beetje uit mijn hoofd gezet het hele aanzoek gebeuren, maar had wel een paar keer gedacht dat het wel kort dag zou worden met onze ondertrouwdatum van 20 september in het vooruitzicht.Mijn verjaardag ging wat dat betreft ook geruisloos voorbij, maar gelukkig stond wel een vakantie saampjes eind juli voor de deur.
7 Daagjes naar oosteririjk naar het Zillertal zonder de meiden in een hotel in Finkenberg.
Roy had hier vroeger al meerdere keren op de skies gestaan maar ik was tot nu toe alleen altijd door Oostenrijk heen gereden op weg naar een vakantiebestemming in Italie.Het plan was hoofdzakelijk om gewoon lekker te wandelen, de natuur in , het hoofd leegmaken en verder niet zo veel (haha ons kennende willen we natuurlijk weer veel meer eenmaal ter plekke).



Helaas werkte het weer deze vakantie niet zo mee want we hadden behoorlijk wat regen die paar dagen dat we er waren maar daar trokken we ons niks van aan en zo bezochten we toch oa.: de Krimmler watervallen, de Svarowski fabriek, kasteel Trotzberg,Innsbruck,Slot Ambrose,wandelden we heel wat af rondom Finkenberg zelf en gingen we een dag naar de top van de Hintertux gletscher op 3250 meter hoogte.
Die laatste plek zou nog een speciale betekenis krijgen die dag maar dat wist ik nog niet die ochtend toen we eerste lift instapten op weg naar de top.
Het was deze dag(woensdag 28 juli) gelukkig s,ochtends helemaal helder, een blauwe lucht met zo hier en daar een wolkje.Wel even andere koek dan al die dagen dat er een donkere nevel sluier met regen over ons dal had gelegen.
Het uitzicht vanuit de lift was dan ook geweldig.
We besloten meteen door te stomen naar het tweede en derde (hoogste)station op 3250 nu de lucht nog zo mooi helder was en de zon volop scheen want voor de loop van de dag hadden ze meer bewolking , regen en zelfs onweer opgegeven.

Op het derde station stapten we in de sneeuw uit. Kraakhelder en gezellig druk met allemaal mensen op skies , kids aan het sleeen of gewoon uitzichtsgenieters net als wij.Je kon op deze hoogte ook het zogenaamde ijspaleis bezoeken. Onder leiding van een gids , kompleet met helm op werd je hier de diepte in geloodsd door een nauw gangen stelsel van alleen maar ijs. Ik hield het na de 2 eerste trapjes voor gezien omdat het spekglad was daarbinnen , maar Roy heeft  de rest van het paleis nog wel even op de kiek gezet..
Eenmaal terug uit het paleis had hij me zo weer gevonden . Ik had ondertussen genoten van het uitzicht en zelf ook al volop plaatjes geschoten. Roy wilde naar boven naar een soort terras wat dan echt het hoogste punt ter plekke was.En daar boven toen we op een bankje zaten haalde hij opeens een knoeperd van een ring tevoorschijn.





Ik moest heel erg lachen want we hadden het er zo vaak over gehad dat ik dacht dat dit de zoveelste grap erover was, maar nee dit keer was het voor het eggie. Onder de woorden; Nathalia Gisela de Winter, jij bent de allerliefste van de hele wereld en ik wil met jou samen oud worden vroeg Roy of ik met hem wilde trouwen.
En ja wat zeg je dan ? hahaha  Zo,n" JA" echood het hele dal door als je het maar hard genoeg roept.
Natuurlijk was het JA !
En sja dan loop je al die dagen erna nog te glunderen natuurlijk tot vandaag aan toe.Een mooier plekkie had ie er niet voor uit kunnen kiezen. Het zegt wat over Roy(als steenbok en bergklimliefhebber) , maar ook over ons(als natuur en wandel liefhebber) .
En zoveel kunnen er niet zeggen dat ze op 3250 meter hoogte gevraagd zijn!



Hierna hebben we trouwens nog een ruim anderhalf uur durende wandeltocht naar beneden gedaan, van het tweede station terug naar het eerste station, en dat was nog een behoorlijke tippel, maar who cares na zo'n aanzoek ?
De rest van de vakantiefot'o's staan op onze eigen website www.flossy.nl