DE GROTE DAG
Het begon allemaal al op 6 augustus. Om 11.00u had Consuela een afspraak om haar nagels te laten maken en meteen even de ongewenste haargroei te checken. Om 15.00u moest ze bij de kapper zijn die dag. Echter haar vriendin en nagelstyliste had koffie met gebak om er een echt gezellig pre-wedding-feestje van te maken, dus hun tut-sessie liep uit en ze was pas om 14.55u klaar. Moeten er wel bij vertellen, dat ze ontzettend leuke en mooie bruidsnagels had gekregen. Ze was helaas iets te laat bij de kapper, maar die deed nergens moeilijk over. Consuela moest de dag van tevoren komen om krullers te laten indraaien in nat haar en het zo de kans geven om overnacht te drogen (haar dik haar doet daar nogal lang over). Zo gezegd, zo gedaan. Na het indraaien heeft ze nog 1u onder de droogkap gezeten en toen mocht ze met die krulspeldenkop weer over straat, in de auto en naar huis. ’s Avonds heeft ze nog af en toe een droogkap van haar vriendin opgezet om zeker te zijn, dat haar haar droog zou zijn.
Op 7 augustus ging om 5.45u Consuela haar wekker af. De kapper verwachtte haar weer om 7.00u en ze moest nog uitgebreid douchen. Dit keer was ze wel op tijd en hoewel de kapper maar een uur nodig zou hebben, werd het toch 8.30u voordat ze daar de deur uit liep. Ze wist dat toen de visagiste al bij ons thuis op haar zat te wachten. Maaarrrrr het kapsel was wel PERFECT gelukt. En het was ook stormvast en cabrioproof… daar zou de hele dag niets mee kunnen misgaan. Wilfried zat te wachten op de auto, zodat hij daarmee onze trouwauto en de bloemen kon gaan halen. De visagiste was er inderdaad al, maar omdat we een ruime planning hadden gemaakt, hoefden we nog niet te stressen. Wilfried ging er dus vandoor en Consuela ging klaarzitten voor de make-up. Ondertussen kwam onze steun en toeverlaat: Consuela's beste vriendin en Ceremoniemeester binnen. Zij was ook lekker positief en relaxed en de 3 meiden hebben nog veel plezier gehad. Omdat de visagiste precies wist, welk makeupje het moest worden (dankzij de proefmakeup) zat het er in 1x perfect op en was Consuela aangenaam verrast over hoe het plaatje (haar+makeup) er samen uitzag. Ze hoefde alleen nog maar de jurk aan. Toen kwam Wilfried thuis met “onze” nieuwe Ford Mustang Cabrio…. Een plaatje van een auto en de bloemen zaten al vast op de motorkap. We hebben samen in ons kloffie nog even de auto bewonderd en gingen naar binnen.
Natasja vond het tijd om de jurk aan te gaan doen. Consuela had net goed en wel het kleed omhoog getrokken, zodat Natasja aan de sluitingen kon beginnen en toen hoorden we een kabaal van jewelste de straat in komen. Het klonk ons natuurlijk als muziek in de oren. Het waren namelijk onze motorvrienden, die zich in dit warme weer in hun motorpak hadden gehesen om ons naar de trouwlocatie te begeleiden. Hier hadden we vurig op gehoopt, maar we hadden het niet durven verwachten. Wilfried ging (helaas als enige) naar buiten en hij werd overvallen door emoties. Zijn goede vriend Rene heeft hij bijna kapotgeknuffeld. Er hadden zich zo’n 30 motorrijders verzameld. Natasja deed ondertussen wat ze kon om mij zo snel mogelijk, maar netjes gereed te hebben en de visagiste riep Wilfried naar binnen om ook zijn trouwpak aan te doen.
Toen we helemaal klaar waren en naar buiten gingen, kregen we nog opnieuw een serenade van motorgeronk, uitlaatlawaai, claxons en applaus en gingen we op weg. Het was ongeveer een uurtje rijden, dus we hadden tijd genoeg om te genieten van elkaar, de motoren voor en achter ons en de luxe van onze Mustang met natuurlijk het dakje eraf.
Onderweg maakten de motorrijders nog een korte stop. Als "LRT" bedankten ze ons voor het organiseren van beginnersritten door middel van een leuk beeldje en gaven ze aan, dat ze ons met alle plezier begeleidden op onze "beginnersrit". Een super motormomentje vonden wij dit.
Op het kasteel aangekomen, werden we van alle kanten gefotografeerd en toegejuicht door alle reeds aanwezige feestgasten. Toen we eenmaal uit de auto waren, hebben we hen begroet en even zitten uitpuffen in de kasteeltuin. Het meubilair voor onze “open-lucht-ceremonie” stond al klaar. We hadden dit namelijk afgesproken als scenario bij goed weer. En joh, wat waren de weergoden ons goed gezind. De ceremonie startte om 13.00u wij met de zon in ons gezicht en de ambtenaar met een beschermende paraplu, maar desondanks hevig transpirerend. Het deed echter geen afbreuk aan zijn enthousiasme tijdens zijn verhaal. Hij had leuke informatie van onze website, Moeder Lenssen en Wilfried zijn zusje samengevoegd tot een interessant geheel.
Na de ceremonie mochten we in de torenkamer van het kasteel de klok luiden om te laten horen, dat we waren getrouwd en tegelijkertijd de boze geesten weg te jagen. Er wachtte mij echter nog een extra verrassing daar boven. Wilfried had (tegen onze afspraken in) een huwelijkscadeau geregeld en dat kreeg Consuela daar boven. Het was een best duur horloge, waar ze al een tijd verliefd op is. Dus niet volgens afspraak, maar wel een schot in de roos. De fotograaf heeft deze momenten allemaal vastgelegd. Op zijn foto’s moeten we helaas nog even wachten.
Na het klokken luiden was het tijd voor een champagnetoast met bruidstaart. Wij hebben elkaar zonder te knoeien een stukje taart gevoerd. En toen het grote feliciteren. We kregen voornamelijk envelopjes (zoals we hadden gevraagd) en ook nog wat leuke cadeaus.
Onze dag was al anders begonnen dan andere bruiloften en zou ook in de avond weer anders zijn. Geen geijkt dansfeest, maar entertainment in de vorm van catering. Onze cateraar verzorgde een totaal verrassend walking dinner vanaf 17.00u tot einde van het feest om 24.00u. Op de achtergrond speelde een 2-koppige band, die ook verzoekjes speelde. Dit alles speelde zich af in de tuin van het kasteel met een prachtig verlicht kasteel op de achtergrond en fakkels langs de paden. Echt sprookjesachtig! We hoorden naderhand, dat het 2 kilometer verderop had geregend en geonweerd en wij hebben helemaal nergens last van gehad… het moet ons dus ontzettende gegund zijn geweest. Over de locatie en de verrassende, enthousiaste en unieke catering worden vandaag de dag nog nagepraat. Een van onze vrienden vond onze bruiloft zelfs goede reclame voor mijn bedrijf in wedding-&partyplanning, dus een mooier compliment kun je niet krijgen toch?
Hieronder 2 fotootjes als voorproefje op die van de fotograaf.
Als je zelf nog foto's hebt van die dag die je met ons wil delen, dan zouden we ze graag ontvangen.
Op 7 augustus ging om 5.45u Consuela haar wekker af. De kapper verwachtte haar weer om 7.00u en ze moest nog uitgebreid douchen. Dit keer was ze wel op tijd en hoewel de kapper maar een uur nodig zou hebben, werd het toch 8.30u voordat ze daar de deur uit liep. Ze wist dat toen de visagiste al bij ons thuis op haar zat te wachten. Maaarrrrr het kapsel was wel PERFECT gelukt. En het was ook stormvast en cabrioproof… daar zou de hele dag niets mee kunnen misgaan. Wilfried zat te wachten op de auto, zodat hij daarmee onze trouwauto en de bloemen kon gaan halen. De visagiste was er inderdaad al, maar omdat we een ruime planning hadden gemaakt, hoefden we nog niet te stressen. Wilfried ging er dus vandoor en Consuela ging klaarzitten voor de make-up. Ondertussen kwam onze steun en toeverlaat: Consuela's beste vriendin en Ceremoniemeester binnen. Zij was ook lekker positief en relaxed en de 3 meiden hebben nog veel plezier gehad. Omdat de visagiste precies wist, welk makeupje het moest worden (dankzij de proefmakeup) zat het er in 1x perfect op en was Consuela aangenaam verrast over hoe het plaatje (haar+makeup) er samen uitzag. Ze hoefde alleen nog maar de jurk aan. Toen kwam Wilfried thuis met “onze” nieuwe Ford Mustang Cabrio…. Een plaatje van een auto en de bloemen zaten al vast op de motorkap. We hebben samen in ons kloffie nog even de auto bewonderd en gingen naar binnen.
Natasja vond het tijd om de jurk aan te gaan doen. Consuela had net goed en wel het kleed omhoog getrokken, zodat Natasja aan de sluitingen kon beginnen en toen hoorden we een kabaal van jewelste de straat in komen. Het klonk ons natuurlijk als muziek in de oren. Het waren namelijk onze motorvrienden, die zich in dit warme weer in hun motorpak hadden gehesen om ons naar de trouwlocatie te begeleiden. Hier hadden we vurig op gehoopt, maar we hadden het niet durven verwachten. Wilfried ging (helaas als enige) naar buiten en hij werd overvallen door emoties. Zijn goede vriend Rene heeft hij bijna kapotgeknuffeld. Er hadden zich zo’n 30 motorrijders verzameld. Natasja deed ondertussen wat ze kon om mij zo snel mogelijk, maar netjes gereed te hebben en de visagiste riep Wilfried naar binnen om ook zijn trouwpak aan te doen.
Toen we helemaal klaar waren en naar buiten gingen, kregen we nog opnieuw een serenade van motorgeronk, uitlaatlawaai, claxons en applaus en gingen we op weg. Het was ongeveer een uurtje rijden, dus we hadden tijd genoeg om te genieten van elkaar, de motoren voor en achter ons en de luxe van onze Mustang met natuurlijk het dakje eraf.
Onderweg maakten de motorrijders nog een korte stop. Als "LRT" bedankten ze ons voor het organiseren van beginnersritten door middel van een leuk beeldje en gaven ze aan, dat ze ons met alle plezier begeleidden op onze "beginnersrit". Een super motormomentje vonden wij dit.
Op het kasteel aangekomen, werden we van alle kanten gefotografeerd en toegejuicht door alle reeds aanwezige feestgasten. Toen we eenmaal uit de auto waren, hebben we hen begroet en even zitten uitpuffen in de kasteeltuin. Het meubilair voor onze “open-lucht-ceremonie” stond al klaar. We hadden dit namelijk afgesproken als scenario bij goed weer. En joh, wat waren de weergoden ons goed gezind. De ceremonie startte om 13.00u wij met de zon in ons gezicht en de ambtenaar met een beschermende paraplu, maar desondanks hevig transpirerend. Het deed echter geen afbreuk aan zijn enthousiasme tijdens zijn verhaal. Hij had leuke informatie van onze website, Moeder Lenssen en Wilfried zijn zusje samengevoegd tot een interessant geheel.
Na de ceremonie mochten we in de torenkamer van het kasteel de klok luiden om te laten horen, dat we waren getrouwd en tegelijkertijd de boze geesten weg te jagen. Er wachtte mij echter nog een extra verrassing daar boven. Wilfried had (tegen onze afspraken in) een huwelijkscadeau geregeld en dat kreeg Consuela daar boven. Het was een best duur horloge, waar ze al een tijd verliefd op is. Dus niet volgens afspraak, maar wel een schot in de roos. De fotograaf heeft deze momenten allemaal vastgelegd. Op zijn foto’s moeten we helaas nog even wachten.
Na het klokken luiden was het tijd voor een champagnetoast met bruidstaart. Wij hebben elkaar zonder te knoeien een stukje taart gevoerd. En toen het grote feliciteren. We kregen voornamelijk envelopjes (zoals we hadden gevraagd) en ook nog wat leuke cadeaus.
Onze dag was al anders begonnen dan andere bruiloften en zou ook in de avond weer anders zijn. Geen geijkt dansfeest, maar entertainment in de vorm van catering. Onze cateraar verzorgde een totaal verrassend walking dinner vanaf 17.00u tot einde van het feest om 24.00u. Op de achtergrond speelde een 2-koppige band, die ook verzoekjes speelde. Dit alles speelde zich af in de tuin van het kasteel met een prachtig verlicht kasteel op de achtergrond en fakkels langs de paden. Echt sprookjesachtig! We hoorden naderhand, dat het 2 kilometer verderop had geregend en geonweerd en wij hebben helemaal nergens last van gehad… het moet ons dus ontzettende gegund zijn geweest. Over de locatie en de verrassende, enthousiaste en unieke catering worden vandaag de dag nog nagepraat. Een van onze vrienden vond onze bruiloft zelfs goede reclame voor mijn bedrijf in wedding-&partyplanning, dus een mooier compliment kun je niet krijgen toch?
Hieronder 2 fotootjes als voorproefje op die van de fotograaf.
Als je zelf nog foto's hebt van die dag die je met ons wil delen, dan zouden we ze graag ontvangen.