Verslag Annienke

fjrigjwwe9r1pagina:PTekst

Al gauw zag ik dat we richting Rotterdam gingen … nou, dan heb je nog heel veel dingen die je kan gaan doen. Toen we richting Rockanje gingen werd de keuze al wat minder maar ik kwam niet verder dan het strand …. maar ik heb geen schone kleren bij me .. ik loop in een oude trui want ik ging verven met groep 3. Heeft iemand deodorant bij zich? En waar zijn mijn zussen Wendelien en Elsemieke?? Gaan die niet mee? Die zitten altijd op school op vrijdag! Wat een vragen, gelijk maar afgevuurd en als antwoord kreeg ik dat ik niet zoveel vragen moest stellen!! Pff dat kan ik niet!! Ik hou alles graag zelf onder controle.

 

Halverwege zijn Lydia, Simone, Tara en ik gestopt bij een benzinestation en gingen we onder het genot van een lolly en een flesje cola lekker op een bankje zitten. Nou ja .. Tara had het wel erg druk met een belletje hier en een smsje daar. Na ongeveer drie kwartier gingen we weer verder. Weer werd mij gevraagd of ik al enig idee had ….. NEE NOG STEEDS NIET!!

 

Nog 10 minuten rijden ….. en ik maar rondkijken of ik wat bekends zag maar ook dat niet. Vervolgens kreeg ik de vraag of ik een sjaal bij me had; Ja, die heb ik maar het is ontzettend warm in de auto, die heb ik dus niet nodig. Maar de sjaal werd omgetoverd in een blinddoek en daar zat ik dan. Onder het roepen van Simone hoe schattig alles was met een “Kijk eens wat leuk, o kijk eens wat gaaf!” werd ik verder vervoerd …. "IK KAN NIET KIJKEN, WAT ZIEN JULLIE ALLEMAAL?" Er werd druk gepraat over kaartjes en wipkippen, glijbanen en schommels. Dan zijn we vast in een speeltuintje en wij hadden de blauwe. BLAUWE WAT???

Nog steeds met mijn sjaal als blinddoek om mijn hoofd mocht ik uitstappen en werd ik keurig verder geleid. “BUKKEN” wat het volgende wat ik hoorde, dus deed ik dat braaf. Ik dacht: "We zijn vast in zo’n kinderspeelhuisje met van die plastic buizen, daar kan je behoorlijk je hoofd stoten!" “Ga nu maar zitten!” was mijn volgende opdracht! De blinddoek mocht af ….. WAAAAAAAAAAAAHHHH een vakantiehuisje …. met uitzicht op de jachthaven!! EN DAT WISTEN JULLIE ALLEMAAL??? Ja natuurlijk … even vergeten dat ik degene was die niets wist. Alles vrolijk versierd en gezellig gemaakt.
 

Lekkere drankjes in de kast, boodschappen werden binnengebracht en de koelkast werd gevuld. Er werd druk thee en koffie gezet, drinken ingeschonken en een schaal neergezet met HEEL VEEL SNOEP!! Heerlijk!

We ploften neer op de veranda en brachten zo de middag door! Maaar …… waar zijn nou mijn zussen. Kwamen die niet?? We gingen even later toch maar naar binnen want het werd wel een beetje fris. Een lekkere borrel hier, een lekkere borrel daar, lolly erbij, paaseitjes zijn ook lekker of zo’n lekkere foute zoete aardbei. Al gauw had ik uit opmerkingen begrepen dat we gingen gourmetten. Heerlijk, kom maar op.
Een telefoontje: over een half uurtje zijn we er! Gelukkig toch mijn zussen in aantocht. Na een tijdje weer een telefoontje: "We zitten in Gorinchem" …. huh, dan is het nog veel langer dan een half uurtje … en dat met TOMTOM aan boord. Nou ja we wachten nog wel even.

De tafel werd gedekt en ja hoor, daar waren ze gelukkig!! De auto werd uitgeladen en ik zag opeens mijn tas! Dat was dus ook geregeld, daar had ik niet eens over nagedacht. Mijn vriendinnetje Tara had dat weer goed geregeld! En wat een kleren, ik kan een week blijven. Keuze genoeg!

We gingen heerlijk gourmetten en er werd lekker gekletst! GEZELLIG GEZELLIG, daar hou ik van! Voor mij was dit al het einde!! Fantastisch! En dat voor mij, ik was behoorlijk onder de indruk (en dat ben ik trouwens nog!!)

De buiken vol, gezellig kletsend werd er opgeruimd en ploften we op de bank. Daar volgde de volgende verrassing. KADOOTJES met daarbij “Als ik aan Annienke denk, dan denk ik aan…….!”
 

 
 

Lieve meiden, wat ben ik verwend!! Niet te geloven en wat een persoonlijke dingen en wat een lieve woorden!! Ben er nog stil van!!

Vervolgens werd er gezellig geborreld … de snoeppot bleef langer vol dan daarvoor …. en er werd gekletst tot in de late/vroege uurtjes.

Tijd om naar bed te gaan! Tanden poetsen, pyjama’s aan … ook al grappig om te doen. Toch nog even wat drinken want we zijn nog niet zo moe …. of toch wel?? Vervolgens lekker ons bedje in. Ik sliep met Tara en Wendelien en Elsemieke op kamer, gezelligheid op en top: liedjes zingen, grappen maken en dan toch maar slapen … morgen weer een dag. Uitslapen lukte me niet, ik werd constant tegelijk wakker met Tara en we moesten dan ook gelijk praten! Herrie in de kamer en al gauw zaten we met vier mensen in bed, 1 op bed en nog 1 op het bed met Elsemieke en Wendelien en weer was het dubbele lol!
 

 

Mijn grootste wens: de douche, want wat had ik het warm gehad ’s nachts (als enige want de rest had het koud dus de ramen moesten dicht blijven)! Daarna een heerlijk ontbijt ... en wat eet je eigenlijk veel als je samen bent! De zon riep ons dus we gingen heerlijk aan de wandel, over het park, langs het strand naar de vuurtoren. Heerlijk gezeten en dan weer terug! Tijd voor de volgende activiteit. Het mozaïeken van twee platen met een spiegel in het midden. Ook weer leuk en gezellig. Lekker meuten met kapotgeslagen tegeltjes … en het resultaat mag er zijn. Ook tijdens het geknutsel over snoep niet te klagen! Heerlijk ….. gelukkig was ik wat afgevallen en had ik een excuus om lekker mee te snoepen. Stel je voor dat mijn jurk straks te groot is … haha, dat wil ik ook niet!

Na het opruimen was Twister aan de beurt. Ik behoorde niet tot de lenigste maar bracht het er behoorlijk goed van af (al zeg ik het zelf)! Sorry Quint, ik hoop niet dat ik je pijn gedaan heb met mijn dubbele greep om niet om te vallen! En dan Simone ….. als zwangere vrouw … hoe lenig kan je zijn!! Gigantisch!
 

    
 

PATATTIJD, ook weer lekker …. en hoeveel kan je eten in een weekend!?! Tara was niet lekker dus ging even naar boven. Maar ze bleef wel erg lang weg. Toch maar op onderzoek uit ….. nergens te vinden …. ook vreemd, dan maar roepen. Kom ik beneden, zitten daar acht glimlachende meiden naar me te kijken! Ik moest maar gewoon blijven zitten! HEB IK DAT ……!!! Word ik nu toch zenuwachtig …..??? Dat was ik nog niet geweest. Ik werd op een versierde stoel geplant, mijn sjerp moest om, mijn bruidspet moest op en er werden wat gekleurde drankjes voor mij neergezet om in de stemming te komen! Erg lekker maar sorry …… ik ben te zenuwachtig …… toch maar twee opdrinken. Mijn schoenen moesten aan, mijn jas ging aan en naar buiten! HET IS JULLIE GELUKT! IK BEN ZENUWACHTIG. Gelukkig kreeg ik geestelijke ondersteuning van mijn zus ….

Het muziek-geluidenspel werd aangekondigd! Ik moest goed luisteren en op de muziek afgaan! Fantastisch want dat waren de mannen van de vriendengroep met opdrachten als: Hoeveel woorden kan je maken van Annienke Vastenhout-de Jong; Moordenaartje (1 iemand wil de enige vriendin van Annienke zijn en probeert ervoor te zorgen dat ze alleen overblijft voordat Annienke haar door heeft), maak een lied over Annienke wat Annienke moet zingen en als laatste werden we overvallen door een schreeuwende piraat ….. MAAR DIE STEM KEN IK …… dat is de stem van mijn eigen mannetje!! Yes Yes …. maarre die zit dus ook in het complot!!
De opdracht bij Piraat Co was een quiz over onze relatie en wie de goede antwoorden had kon een telefoonnummer bellen. Als je Piraat Co aan de lijn kreeg was het goed. De vragen waren behoorlijk lastig dus het duurde even en heel wat mensen werden op hun zaterdagavond voor niets gebeld met de mededeling: “O, sorry verkeerd nummer gebeld!”.
 

    
 

Het spel was afgelopen dus terug naar het huisje. De zenuwen waren gezakt. We dronken met elkaar nog wat en dan zouden de mannen weer gaan. O, we blijven dus nog een nacht! GEZELLIG!!.

Maar ineens: de muziek werd harder gezet, de sjaals werden tevoorschijn gehaald en Enrico en ik werden geblinddoekt met de mededeling dat er nog een verrassing voor ons was. We moesten geblinddoekt mee naar boven lopen. De geur van de kaarsjes kwam ons tegemoet en weer werd ik zenuwachtig! WEER GELUKT MEIDEN!!! We werden op een kruk geplant en de muziek werd ook boven aangezet. Als de muziek stopte mochten we onze blinddoek afdoen. Al grappend met: “Ja, we kunnen wel stiekem onze blinddoek afdoen maar ja er staat natuurlijk iemand te filmen!” en “Dit is maar een kort muziekje hoor dus het duurt niet zo lang,” zaten we daar het muziekje uit. EINDELIJK was het afgelopen (een dikke minuut duurt best lang!). We deden onze blinddoek af en ... NIET NORMAAL: een superromantische slaapkamer met kaarsjes, balonnen, slingers, rozenblaadjes en een boek met brief!! Op deze brief stond het volgende:
 

 

 

 

 

Daar zaten we dan. Helemaal verbaasd! En ook Enrico, want die wist niet beter dan dat hij weer naar huis zou gaan. Naast het bed een tas met zijn kleren! Gauw rennen naar het raam, misschien zijn ze er nog! JAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHH, nu is het mijn moment!! Hollen naar beneden!! Wat een fantastisch vrijgezellenfeest lieve meiden!! Nog even gedag zeggen en daar stonden we dan!! Dikke tranen over mijn wangen! Wat hebben jullie mij en ons verwend!!! Een geweldige afsluiting van een FANTASTISCH VRIJGEZELLENFEEST!!!!

 

Op de bank hebben we het boek met alle mailtjes over en weer over het vrijgezellenfeest gelezen. Ook dat er stond: Let op tot half 10 zit Enrico in het complot en daarna niet meer!! We hebben nog een borrel op jullie gedronken en een flinke wandeling gemaakt om alles even te laten zakken!

We hebben het super gehad saampies na twee super-dagen met mijn supertoffe/gezellige/lieve/weetikveelhoeikjulliemoetnoemen vriendinnnen/zussen!!!

 

LIEVE MEIDEN ….. IK KAN HET HONDERD KEER ZEGGEN!! HET WAS FANTASTISCH/GEWELIG/GEZELLIG/ENGAZOMAARDOOR!!