Over Enrico
Ik ben Enrico Vastenhout, geboren op 14 december 1969 (ipv 1996) op “woonark Pico” in Papendrecht. Ik weet daar niets meer van, maar wel van de tweede ark waar we gewoond hebben. Toen ik op de kleuterschool zat zijn we verhuisd naar Sliedrecht. Daar ligt eigenlijk mijn jeugd, daar heb ik héél veel buiten gespeeld en heb daar heel veel plezier gehad.
In 1975 werd mijn zus Corine geboren en die bleek gehandicapt te zijn. Dat was wel een grote klap voor ons gezinnetje … ze is zowel geestelijk als lichamelijk gehandicapt en heeft ook epileptische insulten. De doktoren voorspelden dat ze niet ouder zou worden dan een jaar of 10, maar inmiddels is ze al 35!
Uiteraard heeft mijn zus een grote invloed gehad op ons gezin. Toen ik een jaar of 16 / 17 was (ik weet het niet meer precies) besloten mijn ouders naar Dorst te verhuizen, een klein gehucht in de gemeente Oosterhout. Maar daar had ik niet zoveel zin in en ben niet meegaan. Sliedrecht is nou echt niet zo’n superbijzonder dorp, maar ik heb het er reuze naar mijn zin en ben absoluut niet van plan om ergens anders te gaan wonen … ik heb in Sliedrecht op verschillende adressen gewoond en ook nu is dat het geval!
Eén van de redenen om hier te blijven is de muziekvereniging waar ik al 30 jaar lid van ben: Wilhelmus’ Muziekvereniging. Ik heb jáááren trompet gespeeld bij het showkorps. Nu geef ik daar instructie en ook aan de muzikanten van het jeugdshowkorps. Ook speel ik al jaren bij Big Band Blast!, ook een onderdeel van dezelfde club. Kijk maar es op www.bigbandblast.com.
Lid zijn van zo’n club is geweldig … ik heb heel veel reisjes meegemaakt, alles bij elkaar geteld máánden in de bar gezeten en een hele fijne vriendenclub opgebouwd. Dat verklaart ook de manier waarop ik Annienke ten huwelijk heb gevraagd … kijk maar eens verder op deze site bij “aanzoek” (daar staat ook een filmpje, het is “per ongeluk” door mijn vader gefilmd).
In mijn vorige huwelijk ben ik vader geworden van twee geweldige kids, Samira en Cheryl (kijk maar eens bij “bruidskinderen”). Nu weer echtgenoot worden is aan de ene kant best raar, maar aan de andere kant ook echt fantastisch! En … ik heb natuurlijk de twee allermooiste bruidsmeisjes van de hele wereld!! Zij kunnen straks zeggen dat ze bij de bruiloft van hun papa zijn geweest, echt bijzonder!
