Dé grote dag van Annemieke en Mirjam deel 2
6.15 uur
De wekker ging af, we waren meteen wakker.
De wekker ging af, we waren meteen wakker.
Mirjam ging eerst haar bed uit ik bleef nog even na snoezelen, maar dat was voor korte duur want Mir kwam mopperend uit de badkamer dat het water koud was.
Meteen was ik klaarwakker en snel rende ik naar de zolder om de verwarmingsketel bij te vullen.
Gelukkig kwam ik Nicole tegen want op haar kamer zit het vulpunt van de ketel dus ik hoefde haar niet wakker te maken met de slang.
Voor Mir was het te laat zodat zij zich beneden in de keuken moest wassen maar gelukkig voor Nicole, Lisa en Wesley was het water even later lekker warm.
Inmiddels was er al veel tijd verloren gegaan door de ketel vullen zodat ik snel mijn klaargelegde spullen moest pakken om me aan te kleden op Ingrid’s etage.
Gelukkig waren we lekker vroeg opgestaan.
Op weg naar beneden hoorde ik de voordeurbel al gaan en stond Sandrina (mijn nichtje en kapster) voor de deur.
Terwijl ik me aankleedde deed Mir de deur open en kon Sandrina meteen aan de slag om mijn haar in de krullers te zetten want dat was veel werk.
Toen ze daarmee bezig was ging opnieuw de bel en kwam Astrid (ook mijn nichtje en visagiste) die meteen doorliep naar onze slaapkamer om de make-up van Mir te doen.
Precies op elkaar afgestemd kwam Astrid mij opmaken toen Sandrina nét met mijn haar klaar was.
Wisseling van etage, mijn make-up en nu was Mir aan de beurt om haar haar mooi te maken.
En daarna konden mijn krullers eruit en waren we gelijktijdig klaar.
Wat een lieverds en wat ben ik trots op ze !
We zagen er prachtig uit, ik bof maar met zulke nichtjes !
Alsnog bedankt !
Wesley zag er erg volwassen uit in zijn driedelig kostuum met stropdas.
Wat was ik trots op hem !
Achter Wesley aan ging ik vervolgens zenuwachtig naar beneden, naar mijn bruidje.
Was zag ze er mooi uit, we wilden elkaar graag zoenen maar dat was niet handig met onze lippenstift dus heel voorzichtig dan maar.
Zoals ze ook naar mij keek zal ik nooit vergeten…
We hadden amper tijd om elkaar te bewonderen want we moesten opschieten om op tijd bij het stadhuis te zijn.
In de haast vergat mijn aanstaand vrouwtje ook nog om het bruidsboeket aan me te geven en om die nou te laten staan vond ik té zonde.
Dus ik pakte het zelf maar snel mee.
Priscilla was ondertussen ook gekomen, zij reed de dag in onze Mitsubishi met Heiko en Wesley.
Aangekomen bij het stadhuis zag ik mijn ouders met tante Riek, Mir’s broer Paul en vrouw Els met hun dochter Kayleigh al voor de deur staan.
Rita, Kobus en de kinderen waren nog even de auto parkeren maar gelukkig wisten we nu dat de getuigen in ieder geval op tijd waren aangekomen.
Inmiddels was Petra, de fotografe, ook al druk in de weer met fotograferen en dat is de hele dag zo doorgegaan tot het einde van de hele dag.
Na kennismaking met de bode gingen we naar de trouwzaal voor de plechtigheid.
Na het jawoord gingen we eigenlijk al te snel zoenen, dat mocht pas na de ringen maar wij vonden een zoen extra ook niet erg, hihihi.
Wesley had belangrijke taak gekregen om ons de ringen te brengen maar moest even wakker geschud worden want hij zat een beetje te suffen op hét moment.
Al die tijd was hij erg zenuwachtig geweest om ze te vergeten maar tijdens de toespraak was hij in een soort trance gekomen en hoorde niet dat het zijn moment was om ze te geven.
Gelukkig had hij ze wel keurig in zijn binnenzak zitten !
Ook toen wij de documenten en het trouwboekje moesten tekenen vergat hij dat hij mij mijn bril moest komen brengen maar niemand vond een vrolijk moment erg.
Na ons was het de beurt aan de getuigen om te tekenen.
Voor mij waren dat mijn beide zussen Rita en Ingrid en voor Mir haar broer Paul, voor ons beiden hele belangrijke en lieve mensen in ons leven.
Na de felicitaties van onze families en vrienden gingen we buiten het stadhuis (bij de ingang van het Vondelpark) foto’s maken van ons allemaal.
Daarna gingen we met onze kinderen en de fotografe Petra naar Artis voor de trouwreportage.
Wat was het prachtig wit en stil in Artis.
Het was natuurlijk nog vroeg dus we konden mooie foto’s maken zonder last te hebben van andere bezoekers.
Wat vooral opviel was dat mannen ons spontaan feliciteerden terwijl vrouwen ons alleen een beetje nakeken.
Een meisje van een jaar of acht kwam op me afgelopen en zei spontaan : gefeliciteerd met uw bruiloft ! Zo ontroerend lief..
Wesley was de assistente geworden van Petra en liep rond met al haar spullen camera’s. een echte gentleman.
En Priscilla was mijn steun en toeverlaat maar omdat zij op haar hakjes liep (in de sneeuw) hebben we haar en Heiko maar naar de auto gestuurd om op te warmen.
Priscilla en Heiko zagen er ook allebei uit als een plaatje, ik was erg trots op ze.
Na Artis gingen we naar huis om ons eerste bakkie koffie te nemen terwijl het al 12.30 uur was.
Nét thuis toen de bel ging.. we keken elkaar verbaasd aan, wie kon dat nou zijn ??
Voor de deur stond een enorm mooi boeket bloemen met een mannetje erachter !
Mijn collega Esther had aan ons gedacht, die lieverd.
Dat deed erg goed en ook nu nog geeft het me een speciaal gevoel, bedankt lieve Esther !
Gauw onze koffie opdrinken en de auto inladen met alle spulletjes.
Eerst naar Nicole haar auto en vandaar uit naar het Spaarnwoude Resort.
Onderweg ging het wat regenen maar dat vonden we niet zo erg want de buitenfoto’s waren allemaal al gemaakt en bovendien dooide het ook zo lekker voor als de gasten kwamen.
We zaten daarover best wel in spanning, zou iedereen wel kunnen /durven komen met de gladheid en sneeuw van de voorgaande dagen ?
Van te voren hadden al een paar mensen afgebeld wat we erg jammer vonden.
In Spaarnwoude aangekomen liep het ook niet zo vlotjes als we hoopten.
Ze hadden ons nog niet verwacht maar dat bleek geheel hun schuld te zijn want met gastheer Michael was alles tot in de puntjes geregeld maar die was toen nog niet aanwezig.
We begonnen maar spontaan aan een kleine rondleiding en versieren van het zaaltje en even later kwam dan toch de koffie en de bruidstaart.
Het versieren werd even stilgelegd om de taart te bewonderen en samen sneden hem aan.
Nadat we elkaar het eerste hapje hadden gegeven werd de taart voor iedereen gesneden en uitgedeeld.
Het was héérlijk !!
Even later was het tijd geworden voor de cadeautjes.
Van Rita en haar gezin kregen we een glazen plaquette met onze namen, trouwdatum en het logo van onze trouwkaart, een heel mooi aandenken.
Van mijn tante Riek een enveloppe met inhoud en van mijn ouders een deel van de kosten van de bruiloft.
Van Mir’s broer Paul en gezin kregen we een Tom Tom zodat we ook eens in één keer naar hun huis kunnen rijden, hihihi.
En van de kinderen krijgen we na de bruiloft een mooie vergroting van een trouwfoto.
Na het bedanken vervolgden we onze versierwerkzaamheden en zelfs fotografe Petra was samen met Kayleigh druk bezig met de slingers.
Ondertussen waren de kamers (waaronder onze bruidssuite) ook klaar en nadat de sleutels werden uitgedeeld gingen de meeste mensen even kijken waar ze de nacht zouden gaan doorbrengen.
Ook was het voor Mir (en Paul) tijd om zich even terug te trekken om te rusten zodat ze weer fris zouden zijn voor het feest.
Mir wilde ook even bubbelen ons luxe bubbelbad maar voordat ze erin kon kwam iedereen even onze bruidssuite bewonderen, filmen en fotograferen.
Zelf ging ik verder met versieren en wat borrelen met de overblijvers.
Wes nam zijn kans waar en bestelde een Bacardi-Cola waarop de kelner vroeg hoe oud hij was en of dat wel mocht, hihihi.
De manier waarop hij mij aankeek was zo schattig, ik zei: oké, maar niet mee dan twee.
Maar ja, ik kan hem niet de hele dag in de gaten houden en hopelijk trouwt zijn moeder maar een keer.
Hoewel, als het aan Wes lag zouden we elke maand wel zo’n feestje mogen vieren, zo had hij het naar zijn zin.
Ondertussen arriveerde ook Anita (beste vriendin en ook wel “me zussie” genoemd door Mir).
Die had de plechtigheid ’s morgens gemist omdat ze in het plattelandse Wogmeer geheel ingesneeuwd was geweest.
De verassing was dus erg groot dat ze alsnog kwam.
Ik nam haar daarom maar meteen mee naar boven waar Mir hopelijk inmiddels uit het bubbelbad was en ze waren zó blij dat ze elkaar zagen dat ik ze maar even alleen heb gelaten.
Ondertussen was ik weer naar beneden gegaan om de tafelschikking te doen zodat iedereen wist waar hij kon zitten bij het diner.
Na nog een drankje en het opnemen van de wensen voor het diner konden we aan tafel.
Wat erg gezellig was want iedereen zat te kletsen en te lachen met elkaar, zo leuk om al die verhalen over vroeger te horen van tante Riek.
Na een toost van Anita konden we gaan eten.
Het eten was erg lekker en voordat we het wisten was het alweer voorbij en moesten we ons haasten om boven om te kleden voor het feest.
Ondertussen waren Sandrina en Astrid met hun gezinnen ook al weer aangekomen.
In onze suite werkten ze ons haar en make up weer keurig bij voor het feest zodat we er weer prachtig uitzagen.
Even was er wat paniek omdat er al veel gasten waren binnengekomen dus ik moest echt opschieten.
Snel naar beneden, naar de gasten en wat was ik blij om te zien dat er zo veel mensen toch waren gekomen !
Pffftt, echt een opluchting !
De gasten bleven maar binnenstromen en nadat iedereen er zo’n beetje was bracht Nicole een feestelijke en vooral lieve toost uit op ons.
Het plateau met Kir Royal bleef op de bar staan dus Rita en ik waren daar zeer blij mee, hahaha.
Dat zou vast wel op komen !
Voordat we de dansvloer opgingen wilde Priscilla nog een mooi gedicht voorlezen aan ons.
Wat zag ze er mooi uit in haar glitterjurk en wát een prachtig gedicht !
Er kwam zo veel emotie eruit bij haar en bij ons, ik was zo trots op haar.
Ik hou van je, lieverd.
Het werd tijd voor onze openingsdans en halverwege ging dat over in een swingend dansnummer waarbij we iedereen op de dansvloer uitnodigde.
Het feest was begonnen !
Ook mijn grote vriend en collega Roy was gekomen, wat was het leuk om hem te zien !
Hij zei dat we er top uitzagen, lief hé ?
Even later bleek hij twee van mijn neefjes ook te kennen en danste hij volop met Priscilla terwijl ik dat zelf nog niet eens gedaan had, hahah.
Ik genoot van de avond, heb alle dansjes weer eens uitgeprobeerd en het was zo fantastisch om iedereen weer eens te zien.
De avond was ook zo weer voorbij maar dat is nu eenmaal zo als je zo naar je zin hebt.
Na het uitdelen van de blauwe glowsticks konden we de allerlaatste dans beginnen.
We hadden alleen maar oog voor elkaar..
Na het afscheid van de gasten gingen we nog even met Paul en Els een beetje “uithangen” op onze suite waar inmiddels een fles champagne was koud gezet.
Maar we hadden er geen kracht meer voor en ook de aantrekkelijke whirlpool was opeens geen optie meer want we waren zo moe.
Mir had nog net de tijd om de wekker te zetten voor het ontbijt en toen sliepen we al !
De volgende ochtend was ik heel vroeg wakker, al om 7 uur.
Kennelijk zat ik nog in het ritme van de afgelopen dagen ?
In ieder geval, mijn haar stond stijf rechtop van de lak dus lekker het bubbelbad aan en alles was zo weer schoon.
Heerlijk om mijn voeten en rug door die stralen te laten masseren, die voelde ik nog wel.
Na het bad kwam ik erachter dat het al 8.45 uur was en Mir’s wekker was zeker niet afgelopen zodat zij nog lag te knorren.
Snel wakker maken, aankleden en naar de ontbijtzaal waar iedereen al lekker zat te eten.
Nicole was al onderweg om ons wakker te schudden maar daarvoor was ze net te laat, hahah.
Na het ontbijt was het afscheid nemen van (bijna) iedereen en weer verder met de dagelijkse dingen.
Maar nu wel als getrouwd stel !
Nadien kregen we van Nicole bericht dat zij en Lisa een auto ongeluk hadden gehad op weg naar huis in Frankrijk.
Elders op onze trouwpagina’s staan foto’s maar we kunnen iedereen geruststellen, ze mankeren niets op wat blauwe plekken en schrammen na.
Ook nog leuk nieuws, Petra heeft over de hele dag maar liefst 2500 foto's gemaakt dus we wachten in spanning af !