De grote vraag!
Afgelopen februari hebben we een geweldige reis gemaakt door Zuid-Afrika en Mozambique.
Tijdens deze maand hebben we veel gezien en gedaan. Maar de "grote vraag" kwam pas tegen het einde van onze reis. Op het uiterste puntje van onze reis door Mozambique, Inhambane! Na een paar dagen in de Barra lodge te zijn geweest gingen we door naar Flamingobay, mijn (Miranda) paradijs op palen. Helaas zag mijn paradijsje er op dat moment niet zo uit. Donkere lucht en veel regen zorgde ervoor dat we buiten niet veel konden ondernemen. Dus, aan de wijn! We zijn in het hoofdgebouw lekker gaan lunchen. Tijdens onze lunch moest Remco plotseling even weg. Daar zat ik dan, met mijn glaasje wijn onder een afdak in de stromende regen! Binnen zag ik hem druk heen en weer lopen met de GM van het hotel. Waar had hij hem nou voor nodig...
Gelukkig was hij net optijd terug voor onze gerechten. Na de lunch zijn we in de lobby maar een spelletje gaan spelen... Want ja, wat moet je anders als er een tropische cicloon om de hoek kijkt... Toen gebeurde er iets vreemds. De receptionist kwam naar ons toe om te zeggen dat er telefoon voor ons was. (ja ja) Toen Remco terug was zei hij dat hij even terug moest naar ons vorige hotel. We waren de voucher vergeten... Na wat weerwoord van mij, (daar klopte natuurlijk niets van) was er iets mis met de credit card... (ook onzin) Maar toch lukte het hem om mij weer alleen te laten en voor meer dan een half uur te vertrekken! En weer liep de GM achter hem aan... Vreemde man, die GM... Daar zat ik dus weer, buiten onder het afdak met maar weer een glaasje wijn... Toen hij eindelijk terug was, en ik natuurlijk verhaal wilde halen, kletste hij daar snel overheen.
Eigenlijk meteen daarna kregen we afleiding van een ander nederlands stel. Zij hadden hun vorige hotel door de cicloon zien verdwijnen. Als je die foto's ziet dan zeur je niet meer zo over wat regen en donkere lucht...
Na veel praten was het tijd om te gaan dineren. Tot mijn verbazing nam Remco mij mee naar een trap ipv naar de eetzaal. Toen we boven kwamen stond er in de kleine ruimte één tafel versiert met bloemen. Toen we gingen zitten viel in het hele hotel het licht uit! Super romanties met al die kaarsjes. We hadden onze eigen prive ober en die heeft ons een geweldig diner voorgeschoteld. Weer zag ik een paar keer de GM over de rand van de trap kijken. Wat moest die man toch? Na het dessert begon Remco over dat we al zo lang samen zijn enz enz... Mijn hart sloeg een paar keer over en ik begon er overheen te praten. Maar Remco liet zich niet uit het veld slaan en begon opnieuw. Toen zakte hij door zijn knieën en zei "Wil je met mij trouwen?" En het antwoord is duidelijk, anders zouden we nu deze site niet hebben! haha. Na lang huilen kwam toen de GM naar boven om ons als eerste te feliciteren. Met een fles champagne van het hotel! De arme man had de hele avond staan wachten! Terug in ons huisje hebben we nog maar een fles champie open getrokken en daarna zijn we heerlijk gaan slapen. De volgende dag was het tijd voor de terug reis naar Zuid-Afrika en daarna op naar Nederland om het iedereen te vertellen!
De plek waar Remco mij heeft gevraagd!