De ringen
Praktisch, romantisch en traditioneel!Na het afgelopen jaar bij elke juwelier te zijn gestopt om naar de trouwringen te kijken, hebben we begin januari dan eindelijk de knoop doorgehakt door ook daadwerkelijk naar binnen te gaan bij een juwelier in Beverwijk.
Tot onze grote verbazing stonden we binnen 20 minuten weer buiten
we waren het zowaar toch vrij snel eens geworden over het paar dat het moest gaan worden. Al die maanden leek onze smaak wel erg ver uit elkaar te liggen, maar eenmaal binnen met een aantal ringen voor onze neus was de beslissing toch snel gemaakt.En afgelopen vrijdag kregen we dan het sms-je van de juwelier dat onze bestelling binnen was.
Zaterdag is Irene ze meteen op gaan halen en ze zijn nog steeds erg mooi en passen precies (en gelukkig staan ook de goede namen en de juiste datum er in gegraveerd, wel zo handig
)(hieronder een foto van het doosje met ringen)
Bij het bepalen van de maat was alleen even de vraag: 'aan welke hand gaan jullie de ring dragen?'
En na enig overleg was ons antwoord: Links. En wel om de volgende redenen:
Praktisch
We zijn allebei rechts, hierdoor verkeren we in de illusie dat onze trouwringen minder snel zullen slijten wanneer we ze links dragen en dat ze dan ook minder 'in de weg' zullen zitten. (Vooral Robin zal erg moeten wennen aan een ring om z'n vinger
)Romantisch
De romantische reden gaat terug tot het Griekenland van de 3de eeuw v.C. De artsen uit die tijd dachten dat een ader, de "vena amoris" (letterlijk: liefdesader), de ringvinger rechtstreeks verbond met het hart. Vandaar het idee om een ring aan die vinger te schuiven, om zo de ader te beschermen. (bron www . huwelijk.be)
Of omdat de Romeinen dachten dat vanuit de ringvinger van de linkerhand een (bloed) ader rechtstreeks naar het hart liep. Door de ring aan de ringvinger te dragen, stond de ring rechtstreeks in contact met het hart dachten ze. (bron www . willemwever.nl)
Traditioneel
Gezien het feit dat we voor de katholieke kerk gaan trouwen, zullen we ook, zoals dit volgens de katholieke traditie gebruikelijk is, onze ring aan onze linker ringvinger dragen.
Genoeg redenen dus om voor links te kiezen.
Dan nu de foto:
Haha, dit zijn ze natuurlijk niet echt, ik heb hierboven ook niet gezegd dat onze trouwringen in het doosje zouden zitten...
De linker heb ik (Irene) van mijn ouders gekregen toen ik 18 werd en de rechter is m'n verlovingsring! Er moeten natuurlijk wel een aantal redenen overblijven om ook daadwerkelijk naar onze trouwdag toe te komen 18 september, dus bijvoorbeeld voor het bewonderen van onze ringen!!!