DJ Kees Markman

Een aantal gasten vroegen zich af: wie is nu Kees Markman? Hieronder een kopie van het interview wat ooit in het Witte Weekblad van Aalsmeer stond.
 

AALSMEER – WITTE WEEKBLAD

'Ik kan erg moeilijk stil zitten'

Petra Straathof - 16 april 2008

Kees Markman: ,,Je ziet de zaal gewoon uit zijn voegen barsten en dan krijg ook ik tranen in mijn ogen van plezier.” (Patrick Hesse, visionquest.nl)

In het kettinggesprek interviewt het Witte Weekblad iedere week een inwoner uit Kudelstaart of Aalsmeer. Deze mag vervolgens bepalen met wie het volgende gesprek wordt gehouden en bedenkt de eerste vraag.

Vorige week gaf Bram Landzaat het kettinggesprek door aan Kees Markman, zijn schoonzoon. Zijn vragen aan hem zijn: hoe houdt hij het vol om tegelijkertijd mede-eigenaar van een kwekerij, dj te zijn en een gezin te hebben? En hoe komt het, dat hij in staat is om op een feest de juiste sfeer te scheppen en de juiste muziek te draaien?

AALSMEER - Tussen de schuren en kassen door rij ik deze week naar mijn nieuwe deelnemer aan het kettinggesprek: de discokweker oftewel Kees Markman. Langs het hele terrein kun je de werkzaamheden van de omlegging van de N201 al zien. Aangekomen in de showroom staat een groot aantal nieuwe Hedera modellen met parasolletjes, hartjes, kaarsjes, noem maar op. Je kunt het eigenlijk zo gek niet verzinnen of het is er. En Kees zit tegenover me met een dikke agenda en zijn telefoon.

Hoe hou je het allemaal vol?

Kees Markman: ,,Nou, eigenlijk is het voor een normaal mens niet te combineren wat ik doe. Dus laten we het er maar op houden dat ik een beetje gek ben. Ik loop op drie bedrijven: de kwekerij, geluidverkoop en audiovisuele verkoop. Verhuur doe ik ook, maar alleen met mezelf erbij. Het is erg dure apparatuur en mensen weten er vaak niet goed mee om te gaan. Dus mij krijg je er altijd bij als je aparte spullen wilt huren, zoals conferentiesystemen, beamers, verlichte dansvloeren.

Wat voor plantenbedrijf heb je?

,,Ons bedrijf was van mijn vader en mijn oom, deze mensen liepen altijd dag en nacht op de kwekerij, dus ik heb het niet van een vreemde. Ik kwam vroeger als kleine jongen altijd al op de kwekerij. Als ik uit school kwam liep ik meteen door naar achteren. Ik vond het heerlijk. Altijd drukte om je heen. Na de mavo en de middelbare tuinbouwschool ben ik helemaal in het bedrijf gaan werken. In die tijd was het nog een bedrijf in stekvermeerdering van anjers. Na een aantal jaar gingen mijn oom en vader het rustiger aan doen. We zijn toen overgestapt op Hedera. Dit is een soort klimplantje voor in het huis. We zijn gaan bekijken wat je er allemaal mee kunt doen. Meer dan vijftien jaar geleden zijn we begonnen met een boogje: een ijzeren frame waar je de Hedera omheen draait. Iedereen kent het wel. En daarop zijn we verder gaan borduren. Wat kun je nog meer bij het plantje plaatsen? Momenteel zijn we trendsetter in exclusieve Hederamodellen. We bedenken zelf wat we willen. Hierbij halen we inspiratie uit bijvoorbeeld tijdschriften of dingen in de mode. Met een tekening of idee gaan we naar een fabriek. Zij maken dan een prototype en aan de hand hiervan kijken we of het geschikt is en dan gaat het in productie. Je moet dan denken aan best grote aantallen. Alle producten worden alleen verkocht via diverse exporteurs. En van daaruit gaat het de hele wereld over. We krijgen ook orders vanuit bijvoorbeeld Canada. Die willen dan alleen het 'frame' en maken in hun eigen land bijvoorbeeld een plant er omheen. Transport naar de veiling verzorgen wij zelf, we beschikken over een vrachtwagen. Als er een order wordt geplaatst waar haast bij is kunnen we er voor zorgen dat het bijvoorbeeld binnen 1uur al in de veiling staat. Soms is het wel een geregel maar het lukt wel. Ik woon met mijn gezin vooraan het bedrijf. Dus als er 's avonds laat een vrachtwagen komt dan help ik vaak nog even mee. Eigenlijk ben ik altijd wel ergens mee bezig. Stil zitten is er niet bij. Maar zolang ik er plezier in heb vind ik het goed."

En levert het nog wat op?

,,Je moet realistisch blijven en constant blijven rekenen. Je kunt natuurlijk de gekste dingen bedenken maar het moet ook blijven verkopen. De fabrieken vragen ook steeds hogere prijzen en je moet rendabel blijven. Maar toch ook weer creatief, de mensen moeten het kunnen blijven kopen. In totaal werken we met zes vaste personeelsleden en oproepkrachten. Het bedrijf run ik samen met mijn broer Eric en neef Charles. Zij nemen de orders aan en ik ben verantwoordelijk voor het logistieke gedeelte. En dat werkt tot nu toe dus hartstikke goed. Je merkt wel dat er meer keus (trends) komt in de markt. Momenteel hebben we ongeveer negentig modellen leverbaar. Elk jaar geven we een catalogus uit met daarin de modellen. Dit gaat van klein, zoals een Hedera in boogvorm of een klokje tot wijnrekken en kerstbomen. Dit zijn echt grote en zware creaties. We proberen dus vernieuwend te blijven voor een redelijke prijs."

En hoe gaat het met het dj werk?

,,Dat is al heel lang een hobby van me. Het begon op de lagere school. Ik had toen een rode Phillips pick-up koffermodel. Dat was uitklappen en draaien maar. Met een luidspreker van 4 watt. Ik weet het nog heel goed. We hadden met een kroonsteentje zelf een grotere speaker aangesloten. Op elk schoolfeestje draaide ik wel. In de loop van de tijd ben ik overgegaan op een losse pick-up en een mengpaneel. Met een paar vrienden maakten we een 'échte disco'. Met een paar kartonnen dozen, daar sneden we dan een groot rondje uit en daar legde je dan een lamp in. Geweldig. Ik heb later een hele tijd in de Pannebar gedraaid. Daar heb ik enorm veel geleerd. Bijvoorbeeld hoe je met de mensen om moet gaan en hoe je op ze in kan spelen met betrekking tot muziek. Daarna nog een jaartje samen met Gaston Starreveld de eindfeesten van de Honeymoonquiz gedaan. Ook een geweldige tijd. En weer enorm veel geleerd. Nu ben ik vooral bezig met het leukste en zwaarste: feesten en bruiloften. Ik vind het een uitdaging om te zorgen dat de mensen een goed feest hebben. Het gaat goed, want voor 2008 zit ik al bijna helemaal volgeboekt. In 2009 heb ik nog wel een plekje. Na zoveel jaren heb ik ook een naam opgebouwd en ik heb zoveel ervaring opgedaan dat ik wel kan zeggen dat ik lekker draai. De dansvloer hoeft niet de hele tijd vol te staan. Daar moet je een balans in zien te vinden. Hartstikke leuke uitdaging, maar wel druk. Maar ik kan erg moeilijk stil zitten. En ik heb een vrouw uit duizenden. Zij vindt het prima wat ik doe. Want echt vaak thuis ben ik niet met mijn schema. Maar ik geniet er van. En als ik op vakantie ben dan ben ik er helemaal voor mijn gezin. Alleen mijn telefoon gaat mee. Het is een grote hobby en ik heb er heel veel plezier aan. Ik heb een showroom met allerlei apparatuur op het gebied van geluid en audiovisuele spullen. Hier staan exclusieve spullen. Ik ben een van de zeventien selecteerde dealers in Nederland die deze spullen verkoopt. Je kunt je dus voorstellen dat ik vaak gebeld wordt voor deze apparatuur. Maar ook als er opeens ergens iets stuk gaat en het moet snel vervangen worden dan kunnen de mensen bij mij terecht. En die zaken moeten blijven draaien ook 's avonds en in het weekend.

Ik zal maar niet vragen of je nog hobby's hebt.

,,Nee, ik heb geen tijd voor nog meer hobby's. Ik heb 5 jaar geleden een mooie auto gekocht maar die staat 11 maanden van het jaar met een lege accu. Eigenlijk is alles wat ik doe wel een hobby van me. En daar ben ik heel druk mee. Ik hoef niet te sporten of zo, want ik ben de hele dag bezig. En dat is een sport op zich, om het allemaal bij te houden. Maar ik help ook graag op de basisschool waar mijn kinderen zitten. Met een kerstspel verzorg ik dan het geluid, licht en zonodig de podiumwagen. Dan kunnen alle ouders hun kinderen goed zien en horen. Dat is ook belangrijk. Verder sponsor ik handbal en zo zijn er wel meer zaken die ik in mijn vrije tijd regel. Maar dat heeft wel met mijn grote passie: geluid en audiovisuele zaken te maken. Ik heb daar nu eenmaal meer verstand van dan de gemiddelde Nederlander en ik vind het erg leuk om iets moois neer te zetten. Daar geniet ik bijna net zoveel van als het draaien op een jarenzeventigfeest zoals we dat afgelopen zaterdag in Kudelstaart hadden, dit was enorm, mensen komen kijken hoe je met de platen speelt, en als je dan om je heen kijkt en je ziet de zaal gewoon uit zijn voegen barsten, dan krijg ook ik tranen in mijn ogen van plezier.''