De gastenlijst

30 juli

Tsja... en wat verwacht je dan te vinden op een pagina die heet 'De gastenlijst'...?
We gaan hier in ieder geval niet de hele lijst met familie en vrienden publiceren die een uitnodiging krijgen, want die merken dat allemaal vanzelf wel

(en mocht je aan het eind van de komende week nou nog geen uitnodiging ontvangen hebben terwijl je er toch echt één verwachtte, neem dan ff contact met ons op...)

Wat we hier wel willen vertellen is de manier waarop we de gastenlijst in grote lijnen hebben samengesteld en waarom we een aantal mensen hebben uitgenodigd, waarvan dit op het eerste gezicht misschien niet heel voor de hand liggend zou zijn.

Daggasten
Natuurlijk waren de eersten op onze lijst onze directe familieleden zoals ouders, broertjes en zusje en oma. Vervolgens mogen onze beste vrienden (getuigen) en de ceremoniemeester met haar gezin niet ontbreken.
Dit groepje mensen is dan ook onze daggasten.

Het Feest
Daarna komt de vraag: 'Wie nodig je allemaal uit voor het feest?'
Gezien het feit dat we allebei toch een redelijk grote familie hebben (okee, die van Robin wint het ), moesten we ergens een grens trekken. We hebben besloten om alle ooms en tantes en alle neven en nichten uit te nodigen voor het feest. De kinderen van onze neven en nichten krijgen dus geen uitnodiging, sorry, maar anders hadden het echt veel te veel mensen geworden... en daarbij hebben we met een deel van de neven en nichten al zelden contact, laat staan met hun kinderen.

Daarnaast hebben we natuurlijk onze vriendengroep uitgenodigd, die voor ons erg belangrijk is en die we er dus heel graag bij willen hebben.

Vervolgens hebben we ook een aantal collega's een persoonlijke uitnodiging gestuurd. Ook hierbij moesten we een selectie maken gezien de (grote) aantallen, waarbij je grofweg zou kunnen zeggen dat we de collega's met wie we het meest hebben (met wie we het vaakst samenwerken en/of met wie we het het meest ook hebben over niet-werkgerelateerde onderwerpen) ook voor het feest hebben uitgenodigd.

Ten slotte zijn er nog overige vrienden en kennissen met wie we een dusdanig goede band hebben en/of die we zo vaak spreken dat we ook hen graag op het feest er bij willen hebben.

Gemeentehuis, kerk en receptie
In principe is iedereen welkom bij deze drie onderdelen van onze trouwdag. Maar om mensen hiervan op de hoogte te stellen hebben we toch ook hiervoor uitnodigingen verstuurd.
Dit betreffen met name kennissen en vrienden die we iets minder vaak spreken, maar waarvan we het toch leuk zouden vinden om ze even te zien/spreken op 18 september. Daarnaast zijn natuurlijk ook al onze overige collega's van harte uitgenodigd om ons te komen bewonderen en feliciteren bij de huwelijksvoltrekking en tijdens de receptie.

P.S.
Zoals dat, naar ons idee, in zoveel families voorkomt, is het ook in delen van onze familie niet altijd alleen maar gezellig geweest. Toch hebben wij er heel bewust voor gekozen om echt iedereen uit te nodigen, zoals hierboven is verwoord met 'alle'. Wij hebben dit besloten omdat wij niet (direct) betrokken zijn bij de 'koude oorlogen' en we erop vertrouwen dat we er met de hele familie een geweldige dag van kunnen maken. Hierbij gaan wij uit van de stelling 'In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst' , waarbij dit ook geldt voor negatieve resultaten uit het verleden. Deze hoeven naar ons idee geen belemmering te vormen voor positieve resultaten in de toekomst!
Natuurlijk respecteren we ieders keuze, maar dit is in ieder geval onze redenatie.

Daarnaast is er nog een persoonlijke situatie tussen Irene en één van de genodigden. Voor sommigen die het verhaal kennen zal het misschien niet logisch of zelfs onverklaarbaar zijn waarom we deze persoon toch uitgenodigd hebben, maar ook hiervoor geldt dat wij op een positieve manier naar de toekomst willen kijken.
Het heeft absoluut enige tijd gekost om dit te kunnen zeggen, maar door mijn geloof, de kracht die ik hieruit haal en de wijsheden die het geloof mij geleerd heeft kan ik nu zeggen: 'Ik heb het je vergeven!'
Ik hoop dat dit gelezen wordt door voor wie het bedoeld is. En voor wie geen idee heeft waar dit over gaat: je mist er niets aan en het is nu toch verleden tijd.

Mijn motto blijft: laten we naar de toekomst kijken en er samen iets geweldigs van maken!!! - Irene