Voorbereidingen

Er zijn echt een heleboel zaken te regelen tussen het aanzoek en de huwelijksdag. Hier vind je wat achtergrond over een aantal punten van onze huwelijksdag... of toch niet!

Hoe zeggen we het onze ouders?


Uit eten bij Cypriotisch restaurant Village Taverna in Delft (2007)

We vertellen Bob's ouders Henk en Tony dat we gaan trouwen op 7 januari 2007 tijdens een etentje in Cypriotisch (!) restaurant Village Taverna in Delft. Bob had Henk en Tony al uitgenodigd hiervoor in december ter gelegenheid van z'n verjaardag, maar geheel toevallig (not) kwam dit heel mooi uit voor het bekend maken van ons voornemen te gaan trouwen. Het was wel uitkijken in het begin de ringen niet te laten zien, die we om onze rechterringvingers dragen. De zus van Bob, Linda, kon hier helaas niet bij zijn; daarom heeft Bob haar gelijk erna opgebeld om het te vertellen. De rest van de familie en vrienden moesten nog even wachten, totdat ook Marion's ouders het zouden weten. Dat was best lastig, een week niets zeggen, voor ons en voor Henk en Tony.

Marion's ouders Peter en Jo krijgen het te horen tijdens ons bezoek op 13 januari 2007 aan Milheeze voor hun trouwdag (8 januari). Hier is het ons niet gelukt de ringen (vooral die van Bob) voor Jo verborgen te houden: blijkbaar voelen moeders toch dat er iets aan de hand is. Ze was wel zo lief niets te zeggen of te vragen en te wachten tot wij met het bericht kwamen. Marion's zussen Angela en Karin waren ook in Milheeze en konden het nieuws gelijk horen; Marion's broer Peter en zijn -toen nog- verloofde Mindy hebben we ook in dat weekend ingelicht.


Waar gaan we trouwen en in welke sfeer?

De maand na het aanzoek hebben we goed nagedacht over waar we wilden gaan trouwen: in de buurt van Voorburg, in de buurt van Milheeze, een combinatie van deze twee, in Nijmegen, in Münster? Uiteindelijk is onze keuze gevallen op Voorburg en omgeving. Een belangrijke reden: niet reizen, het is al (in)spannend genoeg. Ook de voorbereidingen waren hierdoor waarschijnlijk gemakkelijker.

De sfeer die we graag willen op onze bruiloft is uiteindelijk in één woord samen te vatten: stijlvol. We zouden het dan ook erg op prijs stellen en leuk vinden als onze gasten zowel overdag als in de avond stijlvol op onze trouwdag verschijnen. Onze kledingsuggestie (geen verplichting!) aan de avondgasten is uiteindelijk dark suit en cocktail/long dress geworden.


Ceremoniemeesters en getuigen

Over wie we als getuigen van ons huwelijk wilden vragen waren we het al heel snel eens. We hebben dan ook onze broer en zussen Peter, Linda, Angela en Karin gevraagd. Gelukkig waren ze allevier even enthousiast!

Verder krijgen we graag hulp met het regelen op onze trouwdag in de vorm van onze ceremoniemeesters. Dat we er twee hebben gevraagd, is omdat dit het ook voor hen makkelijker maakt. Bovendien konden we zo zowel Bob's vriend René en Marion's vriendin Christel benaderen. Ook zij zeiden begin 2007 enthousiast ja (hoewel Christel het wel een beetje eng vindt...). Op 6 oktober zijn Christel en René voor het eerst samen bij ons langs geweest en hebben we de dag in grote lijnen doorgenomen en de locaties (gemeente, kerk, receptie en feest) van buiten bekeken. Daarna hebben we natuurlijk tot de bruiloft regelmatig contact gehad per telefoon en e-mail.


Bruidskinderen

Ilana en Twan, de kinderen van René en zijn vrouw Esther, zullen ons bruidsmeisje en onze bruidsjonker zijn. Dit hebben we uiteindelijk bij het bezoek van René en Christel op 6 oktober aan René gevraagd en enkele dagen later (na overleg met Esther uiteraard) kwam het ok! 

 
Zoeken naar kleding voor de bruidskinderen (en pauze houden bij de McDonalds's natuurlijk)...

Op 1 maart jl. zijn we met z'n allen in Rotterdam gaan kijken voor de kleding voor de kinderen. Het was een hele leuke middag. Wel een uitdaging, maar na twee uur winkelen hadden zowel Ilana als Twan iets leuks gevonden. En, Ilana en Twan vinden het heel leuk om onze bruidskinderen te zijn!

 
Het is gelukt: kleding gevonden voor de bruidskinderen Ilana en Twan!


Trouwen voor de gemeente en in ondertrouw

Zie "Gemeentehuis".


Trouwen voor de kerk

Zie "Kerk".


Receptie en feestlocatie

Zie 'Receptie en feest".


Vervoer

Geregeld!


Fotografie en video



Onze fotograaf is uiteindelijk na lang zoeken (we zijn bij zes fotografen langsgeweest) Harry Kolenbrander geworden van HaKo trouwfotografie uit Wateringen, zie www.hakotrouwfotografie.nl/trouwreportages.htm. Op 13 september jl. hebben we die keuze definitief gemaakt. Hij zal de gehele dag en het grootste deel van de avond aanwezig zijn. We hebben een heel goed gevoel gekregen bij Harry, en we gaan ervan uit dat hij een schitterende reportage voor ons maakt!

Op 8 april zijn we bij Harry langsgeweest om de details te bespreken. Het was erg gezellig en we zijn er zeker van dat het helemaal goed gaat komen! Ook hebben we op deze avond een mooi album uitgezocht waar onze foto's in gaan komen. We hadden allebei de voorkeur voor hetzelfde album, dus dat was een makkelijke keuze.


Zullen we dit album kiezen?

Verder hebben we aan Carlo, een collega van Bob, gevraagd of hij bij en in het gemeentehuis en de kerk wil filmen.

Tijdens de ceremonies in het gemeentehuis en in de kerk willen we niet dat onze gasten foto's nemen of filmen, omdat we dit als storend zullen ervaren. Bij de receptie en het feest vinden we dat overigens wel prima (voor wie wil).

Maar Henk heeft strikte instructies van ons: hij zal op 28 april geen foto- of filmcamera vasthouden!



Muziek

We hebben aan Ellen, een goede vriendin van Marion en professioneel hoornspeelster, gevraagd om in de kerk een klein deel van de muzikale omlijsting te verzorgen. Daarnaast zal in de kerk een koor onder leiding van dirigent-organist Jos Siebers aanwezig zijn. Ellen en Jos hebben op 11 april de details doorgesproken. 's Avonds hebben wij weer met Jos gesproken. Hij was erg enthousiast over Ellen en de muziek (en omgekeerd als we het goed begrepen); met een paar kleine aanpassingen krijgen we een hele mooie viering (bijna een concert!). De week voor ons huwelijk gaan Jos en Ellen nog een keer oefenen.

De muziek voor in het gemeentehuis is uitgezocht door Marion. Dat wordt heel mooi!

Tijdens het "Walking Dinner" en feest zal Rob Diederiks van Onstrouwfeest.com uit 's-Hertogenbosch onze muziek verzorgen, zie www.onstrouwfeest.com. Rick en Marc zullen de spullen komen klaarzetten voorafgaande aan de receptie en vanaf zes uur gaat Rob aan de slag. We zijn ervan overtuigd, dat Rob ons een leuke en swingende avond gaat bezorgen!

 

Eind maart en begin april zijn we de details gaan bespreken met Rob. Zo hebben we op 4 april een cd met onze suggesties voor de playlist opgestuurd naar hem. Op 12 april jl. hebben we het draaiboek voor de avond ontvangen, nadat we nog even de juiste eindtijd van de avond hebben doorgegeven (0.30 uur). Laat de muziek en onze openingsdans maar komen!


De jurk


Marion heeft haar trouwjurk uiteindelijk gekocht bij Avenue Bruidsmode in Rotterdam. In de zomer van 2007 heeft ze nog gekeken in Den Haag met Christel, maar na twee bezoeken aan Avenue (eerst met Tony, daarna met Mindy) is in september de keuze gemaakt en de jurk besteld. Op 3 januari 2008 heeft Marion samen met Jo en Tony de jurk op maat laten maken (2e pas).


Passen trouwjurk met Tony en Jo (3 januari 2008)

De 3e pas vond plaats op 28 februari jl. Alles zou toen in principe klaar zijn... maar helaas: er moet toch nog het een en ander ingenomen worden en aangepast. Op 24 april is de laatste pas geweest. Marion en Tony zijn naar Rotterdam gereden en hebben nog wat laatste puntjes aan de jurk laten aanpassen, zodat die nu helemaal perfect is. Vervolgens hebben ze de jurk gelijk meegenomen - hangt nu (verstopt) bij Henk en Tony.

Bob weet uiteraard nog helemaal niets over de jurk en dat houden we zo tot 28 april!

Het is gelukt om de trouwjurk voor Bob geheim te houden tot het huwelijk. Nu, ruim na de bruiloft, zal ik op deze site een vollediger beeld geven van de passessies door middel van onderstaande foto.


Dit is DE trouwjurk geworden (24 april 2008)

Het bruidskapsel en de visagie

Marion heeft op 23 februari jl. aan Miranda Schep van Weddinglooks (www.weddinglooks.nl) gevraagd het bruidskapsel en de visagie te verzorgen. Op 13 maart is Miranda langsgekomen voor een proefsessie.


De laatste week voor de proefsessie heeft Marion veel (roddel)bladen doorgespit om leuke kapsels te vinden voor de trouwerij. Geen enkel kapsel voldeed echter aan de zware eisen van Marion. Dus lezers, wees gerust: geen Suger Lee Hooper of Wendy van Dijk look-a-like kapsel.


 
De kapster bracht een hutkoffer met benodigdheden mee...

Doordat Marion nog helemaal niet wist hoe ze zelfs maar ongeveer haar kapsel wilde, vond ze de proefsessie wel erg spannend. Marion had Christel gevraagd of ze misschien tijd had om haar bij te staan tijdens de sessie en gelukkig kwam ze! Christel arriveerde een uurtje eerder dan Miranda, dit bood de kans om toch wat ideeën op te doen. Even alle films uit de kast getrokken om zo nog enkele kapsels te bekijken.


Ideeën opdoen in het bruidskapselboek van Miranda Schep

Miranda belde klokslag elf uur aan. We hebben eerst kennis gemaakt onder het genot van een kop koffie en twee thee. Toevalligerwijs gaat Miranda ook binnenkort trouwen (8 mei), alleen daarmee al hadden we gespreksstof genoeg. Miranda maakte direct indruk door haar enorme professionaliteit. Marion noemde een personage uit een film (Karin, je zult het niet geloven...) en ze wist niet alleen wie er bedoeld werd, maar bovendien ook het kapsel van de betreffende persoon uit die film. Met dank aan Miranda's kapselboeken en onze (dus toch nog) eigen ideeën is er een prachtig kapsel uitgerold. De visagie was eenvoudiger: Marion heeft geen verstand van make-up, dus heeft ze zich helemaal laten leiden door Miranda en Christel.


Miranda Schep aan het werk met het proefkapsel

De afspraak duurde uiteindelijk veel langer dan gedacht. Marion had geen tijd meer om haar kapsel en make-up weer ongedaan te maken, omdat ze om drie uur op haar stageschool werd verwacht. Hierdoor hebben verschillende kinderen en leerkrachten van de basisschool "De Parachute" het kapsel al kunnen zien... 

De tweede keer zal het zeker wat sneller gaan dan op 13 maart, maar we verwachten wel dat het in orde brengen van het kapsel en de visagie twee uur gaat duren. Op 28 april zal Miranda dan ook al om zeven uur op de stoep staan!



Het pak

Op 26 januari is Bob met Henk en Tony voor de eerste keer op zoek geweest naar een pak. Hij vond het wel een beetje eng, vooral omdat hij niet precies wist wat hij nu wilde. Omdat Marion bij Avenue een kortingsbon had gekregen voor Bob en bovendien Avenue ook een uitgebreide herencollectie heeft, besloot Bob dan maar als eerste bij Avenue te kijken. Afspraak om 9.00 uur 's ochtends, dus vroeg in de Erasmuslijn naar Rotterdam. Bob werd geholpen door Christine. Ze vroeg, na een kopje koffie/thee eerst of Marion nog instructies had gegeven. Het mocht geen blauw pak met paars-witte stippen zijn! Er werden zo'n 10 pakken voorgeselecteerd en vervolgens kon het passen beginnen. Hmm, leuk maar net niet. Nee, brrr. Die staat aardig. En toen: he, geweldig, super. Voor de zekerheid nog even wat (heel) andere soorten geprobeerd, maar eigenlijk was het toen wel duidelijk. Even afgewogen of we nog verder wilden kijken. Maar dat ene pak stond wel erg goed. Ok, gewoon doen, klaar!


Trouwpak gekocht, en Henk en Tony hebben advies gegeven (26 januari 2008)

Op 25 februari heeft Bob een 2e pas gedaan. De schoenen zijn uiteindelijk toch een maatje kleiner genomen, verder was alles nu prima. Het pak is op 24 april door Tony en Marion opgehaald bij Avenue. Wel in een hoes, waardoor Marion niets kon zien. Het pak hangt nu verstopt bij Henk en Tony.

Natuurlijk zeggen we helemaal niets over hoe het pak eruit ziet (Marion weet het niet en nieuwsgierig dat ze is!): ook dat is wachten tot 28 april!


De ringen

Onze zoektocht naar trouwringen heeft drie maanden geduurd. Het viel niet mee tussen het enorme aanbod ringen dat paar uit te zoeken waarbij we ook daadwerkelijk een goed gevoel hadden. Het is ook niet niks: je draagt tenslotte de ring voor de rest van je leven. In totaal zijn we bij acht juweliers geweest in Voorburg, Leidschendam, Den Haag en tenslotte in Deurne. Bij veel zaken konden we überhaupt geen mooie ringen vinden of was de service zeer slecht. We hadden uiteindelijk één of twee paar ringen gevonden die we wel mooi vonden, maar een heel warm gevoel hadden we er ook niet bij. Bij de tweede juwelier die we bezochten in Deurne, op 27 december 2007, was het eindelijk raak. De keivriendelijke eigenaar (nee, Marion, geen Belg maar iemand uit de buurt van Breda) van Claire-Marie Juwelier & Art Decorations liet ons een collectie ringen zien, die net even anders was als bij andere juweliers. Al vrij snel sprong één paar ertussenuit en toen bleek dat de kleine aanpassingen die Marion graag wilde geen probleem waren, was de keuze gemaakt!

Op 22 januari kregen we telefonisch bericht dat de ringen klaar waren. We hebben ze opgehaald bij Claire-Marie tijdens ons bezoek aan Milheeze voor de verjaardag van Peter op 9 februari jl.


Claire-Marie Juwelier & Art Decorations, Deurne

Opnieuw werden we zeer vriendelijk te woord gestaan; de juwelier heeft ons echt een heel goed gevoel gegeven. We hebben de ringen gepast, en dat ging prima. Maar we hadden redelijk koude handen en waren niet zenuwachtig; dat zal op onze trouwdag wel anders zijn! Ze zijn echt heel mooi - Marion straalde helemaal - en ook de inscriptie was zoals we wilden. Een perfect moment: zullen we de ringen maar om onze vingers houden? Hmm, toch maar snel weer in het doosje gestopt. Mooi papiertje erom en klaar!


Trouwringen gekocht (9 februari 2008)

Oh ja, toen de juwelier vertelde dat de afgelopen 1½ maand de goudprijs heel erg was gestegen en we dus een mooie deal hadden, vonden we dat natuurlijk niet erg. Zo hebben we het gevoel dat we ook nog wat geld hebben uitgespaard, terwijl we wel gewoon onze droomringen hebben!


De ringen in een mooi verpakt doosje...

Hoe de ringen eruit zien? Dat houden we uiteraard geheim tot 28 april!


Huwelijkskaars
Als onderdeel van de ceremonie in de kerk, willen we graag een trouwkaars ontsteken. Dit doen we via onze doopkaarsen. Op 19 januari 2008 zijn we in Gouda (leuke stad trouwens) gaan kijken voor een mooie kaars, tenslotte is Gouda niet alleen bekend om haar kazen maar ook om haar kaarsen.

 
Uitzoeken van een trouwkaars in kaarserij De Vergulde Kaars, Gouda (2008)

Via internet hadden we het adres gevonden van kaarserij De Vergulde Kaars. Hier hebben ze een lief, klein winkeltje met een enorme collectie aan kaarsen. We waren al snel te spreken over twee kaarsen, waaruit we uiteindelijk een keuze gemaakt hebben. Uiteraard is de kaars handgedompeld en van "zuiver was". Je kon direct je naam op de kaars laten zetten; mooi kistje erbij en klaar! Hoe de kaars brandt? Dat zal te zien zijn tijdens ons kerkelijk huwelijk.

 
Onze huwelijkskaars (2008)


Uitnodigingen

Op 6 januari 2008 hebben we voor het eerst serieus naar trouwkaarten gekeken. Op de website van Kolibrie Cards & Gifts (drukkerij Van der Meer-Kolibrie uit Leidschendam) stonden honderden kaarten Het was dan ook lastig een eerste keuze te maken. Na veel opschrijven en wegstrepen hebben we uiteindelijk van vier kaarten een voorbeeld aangevraagd. Drie ervan ontvingen we een week later per post. Ons viel op dat de kaarten er toch wel anders uitzien in het echt vergeleken met internet (ook wel logisch), en daarom leek het ons beter ook eens de hele collectie 'in het echt' te gaan bekijken. Dit hebben we op 26 januari gedaan.

Opnieuw hebben we dus alle kaarten bekeken, maar hoewel het heel anders kijken was dan op internet, kwamen de kaarten die we ook opgevraagd hadden toch weer hoog op de lijst terecht. Na ruim een uur bladeren (phoe) zijn we gekomen tot een beperkte lijst van vier kaarten. We hebben toen allebei onafhankelijk onze top-4 gegeven. Hieruit bleek dat onze nummers 1 en 4 precies omgekeerd waren, maar dat we de nummer 2 allebei gelijk hadden. En, belangrijker, dat we allebei hadden getwijfeld of we die kaart niet op de eerste plaats hadden moeten zetten! Daarmee was onze keuze natuurlijk duidelijk.

Nic van der Meer heeft onze keuze voor de kaart, de kleur en het lettertype tijdens ons bezoek alvast opgeschreven. Op 7 februari hebben we hem het aantal kaarten en de teksten die we erop willen gemeld. De kaarten zijn vervolgens bij de uitgever besteld, er is veelvuldig contact geweest over aanpassingen van de tekst n.a.v. de proefdruk, waarna Kolibrie Cards & Gifts uiteindelijk op 21 februari de kaarten voor ons klaar had. 

In het weekend erna zijn we de kaarten in elkaar gaan zetten (vouwen en plakken, het leek wel een handvaardigheidles) en de adressen gaan schrijven. Dat laatste betekende uiteraard (1) de gastenlijst definitief bepalen (zie onder, phoe) en (2) alle adressen ook daadwerkelijk op een rijtje hebben (ook phoe).


En dit is uiteindelijk onze trouwkaart geworden!

Het was echt geweldig om de uitnodigingen voor te bereiden; een heel bijzonder gevoel en we zijn nog steeds keiblij met onze keuze voor de kaart.

 
Handvaardigheidles - het versturen van trouwkaarten

Als verrassing bij de kaart hadden we bedacht om eigen postzegels te laten maken bij TNT Post. Op de ene zegel staan wij tijdens het Koninginnebal 2006 in Münster (zie "Verliefd...") en op de andere staan attributen van het aanzoek in Cyprus op 1 januari 2007: smurfen en het doosje van de verlovingsringen (zie "Verloofd!").

 
Bij TNT Post kun je je eigen postzegels laten maken...

Op 24 februari jl. hebben we de kaarten op de post gedaan. We hebben al veel reacties gekregen. Grappig is dat de een de bijzondere postzegels gelijk ziet en de ander er compleet overheen kijkt!

 
De kaarten zijn op de bus!

Naast de uitnodigingen voor familie en vrienden heeft Marion op 21 april bij haar stageschool De Parachute in Voorburg ook nog uitnodigingen voor haar leerlingen uit groep 3 en 7 uitgedeeld. Bob is even meegegaan hierbij. De avond ervoor heeft Marion zitten knutselen aan de kaartjes, die er uiteindelijk erg leuk uitzagen!

 
Een speciale uitnodiging voor de leerlingen van groep 3 en 7 van De Parachute


Gastenlijst

Er was ons al gezegd: het is heel lastig te bepalen wie je uitnodigt en je doet het nooit goed. Dat eerste klopt in ieder geval. Uitgangspunt was voor ons: wij bepalen wie we uitnodigen en niemand anders. Het staat iedereen die door ons is uitgenodigd uiteraard helemaal vrij om te bepalen of ze komen of niet en een felicitatiekaartje sturen als reactie vinden we ook al heel erg leuk.

De grote vraag was: hoe ver moeten we gaan? De belangrijkste namen opschrijven was niet zo moeilijk. Het bepalen van onze daggasten was zeer snel gebeurd en makkelijk (zie "Onze daggasten") en ook het opstellen van de lijst met onze avondgasten, die bij het 'walking dinner' kunnen komen, was uiteindelijk goed te doen. Alleen jammer dat we hier vooraf toch een limiet op het aantal moesten stellen (anders liep het financieel echt uit de klauwen). De uitdaging lag in de uitnodigingen voor de receptie: je kunt toch moeilijk iedereen die je kent uitnodigen. Hoe ver ga je met de 'verdere' familie en kennissen? Met de gedachten 'stel dat wij voor hun bruiloft (o.i.d.) worden uitgenodigd, vinden we dat leuk/stellen we dat op prijs' en 'heeft een van ons de laatste jaren regelmatig contact gehad?' hebben we uiteindelijk best wel veel mensen een kaart gestuurd. We vinden het namelijk sowieso leuk om te vertellen aan iedereen dat we gaan trouwen; nogmaals, of mensen ook daadwerkelijk op de receptie komen is hun eigen keuze.

Tot slot: er zijn vast mensen die het niet goed vinden. Jammer dan. Het is onze keuze en we hopen dat iedereen die accepteert. We gaan ervan uit dat diegenen die op onze trouwdag komen of een felicitatie sturen dat ook leuk vinden - wij waarderen alle moeite die mensen nemen in ieder geval zeer! 

Phoe.


Bloemen



Na wat speurwerk op internet is Bob op 14 maart langsgeweest bij Bellefleur Bloemen & Planten in Voorburg (www.bellefleur-voorburg.nl). Al snel stond hij met zijn handen in het haar: wat een keuze en wat zou Marion mooi vinden? De suggestie van de bloemiste Sylvia de Groot-Verdonk om de brochures/boeken even mee naar huis te nemen zodat Marion haar voorkeuren wat beter kon aangeven werd dan ook snel geaccepteerd.

 

Het was erg leerzaam door de brochures en boeken te bladeren; het aanbod was enorm en het verschil tussen de bruidsboeketten ook. Verder stond er in een boek uitleg over hoe de boeketten kunnen worden gemaakt - dat was ook leuk om te lezen.

 

Een dag later heeft Bob een nieuwe poging gewaagd bij Sylvia van Bellefleur, deze keer beter voorbereid, en dat heeft geleid tot een keuze voor het bruidsboeket, de corsages en het Mariastukje voor in de kerk. Bob is er erg tevreden over; nu hopen dat Marion het ook mooi vindt en het er op 28 april net zo mooi uit ziet als op de foto's uit de brochures/boeken! Welke keuze is gemaakt: tsja, dat is natuurlijk weer even wachten tot de grote dag!



Sylvia vond het leuk dat de bruidegom weer eens alleen kwam om de bloemen te kopen - ze zei dat de laatste tijd meestal de bruid meekomt of zelfs haar eigen keuze maakt. Onze keuze was traditioneel en dat vond ze toch gewoon wel wat hebben. De bloemen worden op de huwelijksdag zelf in de ochtend bezorgd - dat was voor deze keer eens geen probleem op maandagochtend...

  

Bedankjes

In februari hebben we een idee hiervoor bedacht en in maart en april hebben we dit idee uitgewerkt. De laatste puntjes hiervoor moesten we nog doen; dat werd dus opschieten het laatste weekend! Maar het is gelukt.


Financiën

Ja, we zijn bijna failliet!