Ceremoniemeesters
De ceremoniemeesters zijn Els en Tom
Els van Tom en Els
Hoi hoi, mag ik mij ook even voorstellen? Ik vraag maar enkele seconden van jullie tijd!
De eerste keer dat ik Roeland en Greet ontmoette was een beetje spannend. Ergens wil je als 'vriendin van' toch ook een goede eerste indruk maken. Het viel echter beter mee dan ik had durven denken! Ik had een geweldige avond. Gesprekken vielen nooit stil, pintjes werden snel bijgevuld en het café sloot de deuren veel te vroeg! Het voelde of we al vrienden waren voordien.
De vraag om het 'ceremoniejasje' samen met Tom te dragen, konden we bijgevolg niet weigeren. De hele planning van begin tot einde volgen is een hele eer die ons toekomt.
Intussen nadert de datum van het trouwfeest razendsnel! Hier en daar helpen we Roeland en Greet om de puntjes op de i te zetten.
Het is voor ons dan ook geen probleem om jullie te woord te staan bij vragen of opmerkingen.
Veel plezier met uw bezoek aan de website.
Tom van Els en Tom
Ergens rond m'n 6-7 jaar zijn we in Oelegem komen wonen. Alles was nieuw.
Vreemde omgeving, andere buren, onbekende school...ik herinner me nog steeds die eerste schooldag... benieuwd en ook wel een beetje bang van hoe alles zou lopen.
Gelukkig liep ik daar al snel een, toen nog klein, blond manneke tegen het lijf. Deze ontmoeting, zo blijkt inmiddels twintig jaar later, vormde het begin van een lange vriendschapsband.
Ik denk met veel plezier terug aan de woensdagnamiddagen, knutselend aan ons eigen National Geographic tijdschriftje "Groene Vrede".
Of die avonden achter de Commodore computer...Italië 90 en later GP2 en Flightsim...de radio speelde op de achtergrond steevast een hilarische aflevering van het leugenpaleis... het waren mooie tijden!
Toen Roeland verder(weg) ging studeren, en het landelijke Oelegem inruilde voor Delft, daalde de frequentie maar niet de kwaliteit van onze pot-en-pint momenten.
Om het met een spreuk van een oude landgenoot te zeggen: "Afstand scheidt enkel de lichamen, niet de geesten" (Erasmus).
Roeland vond Greet, ik vond Els. Ondanks hun drukke en hectische weekendbezttingen, slaagden we er steeds wonderwel in om regelmatig af te spreken.
Arriveren bij Greet en Roeland voelt telkens een beetje als thuiskomen. De warme en oprechte sfeer die er hangt, vormt al een hele tijd de voorbode van wat zich op 4 juli zal voltrekken.
Mogen helpen bij de organisatie van hun mooiste dag, is dan ook een eer die we met heel veel graagte en fierheid aanvaarden.
Hoi hoi, mag ik mij ook even voorstellen? Ik vraag maar enkele seconden van jullie tijd!
De eerste keer dat ik Roeland en Greet ontmoette was een beetje spannend. Ergens wil je als 'vriendin van' toch ook een goede eerste indruk maken. Het viel echter beter mee dan ik had durven denken! Ik had een geweldige avond. Gesprekken vielen nooit stil, pintjes werden snel bijgevuld en het café sloot de deuren veel te vroeg! Het voelde of we al vrienden waren voordien.
De vraag om het 'ceremoniejasje' samen met Tom te dragen, konden we bijgevolg niet weigeren. De hele planning van begin tot einde volgen is een hele eer die ons toekomt.
Intussen nadert de datum van het trouwfeest razendsnel! Hier en daar helpen we Roeland en Greet om de puntjes op de i te zetten.
Het is voor ons dan ook geen probleem om jullie te woord te staan bij vragen of opmerkingen.
Veel plezier met uw bezoek aan de website.
Tom van Els en Tom
Ergens rond m'n 6-7 jaar zijn we in Oelegem komen wonen. Alles was nieuw.
Vreemde omgeving, andere buren, onbekende school...ik herinner me nog steeds die eerste schooldag... benieuwd en ook wel een beetje bang van hoe alles zou lopen.
Gelukkig liep ik daar al snel een, toen nog klein, blond manneke tegen het lijf. Deze ontmoeting, zo blijkt inmiddels twintig jaar later, vormde het begin van een lange vriendschapsband.
Ik denk met veel plezier terug aan de woensdagnamiddagen, knutselend aan ons eigen National Geographic tijdschriftje "Groene Vrede".
Of die avonden achter de Commodore computer...Italië 90 en later GP2 en Flightsim...de radio speelde op de achtergrond steevast een hilarische aflevering van het leugenpaleis... het waren mooie tijden!
Toen Roeland verder(weg) ging studeren, en het landelijke Oelegem inruilde voor Delft, daalde de frequentie maar niet de kwaliteit van onze pot-en-pint momenten.
Om het met een spreuk van een oude landgenoot te zeggen: "Afstand scheidt enkel de lichamen, niet de geesten" (Erasmus).
Roeland vond Greet, ik vond Els. Ondanks hun drukke en hectische weekendbezttingen, slaagden we er steeds wonderwel in om regelmatig af te spreken.
Arriveren bij Greet en Roeland voelt telkens een beetje als thuiskomen. De warme en oprechte sfeer die er hangt, vormt al een hele tijd de voorbode van wat zich op 4 juli zal voltrekken.
Mogen helpen bij de organisatie van hun mooiste dag, is dan ook een eer die we met heel veel graagte en fierheid aanvaarden.