Zoektocht

De eerste locatie bezoeken hebben we achter de rug en ik kan zeggen dat dat een hele bijzondere ervaring is geweest. We begonnen bij Boerderij Mereveld. We waren natuurlijk veel te vroeg en best een beetje zenuwachtig. De Boerderij aan de buitenkant zag er erg mooi uit al vond Joran het minder leuk dat er een golfbaan direct naast zat. Maar goed, laten we nu niet meteen zo kritisch zijn en het eerst maar even afwachten. Vriendelijk werden we binnen gelaten in een ruimte waar onze gastvrouw nog met een ander bruidspaar in gesprek zat. Hmmm….dat vond ik weer wat minder. Je wilt het idee hebben dat je op zo een dag de enige bent die gaat trouwen en nu zaten daar die mensen de ideeën te bespreken voor de ruimte waar de tafels en stoelen zouden komen te staan. Misschien wel onze  tafels en stoelen! Weer probeerden we niet te kritisch te zijn en gingen "open minded" naar de zaal waar onze bruiloft plaats zou kunnen vinden. Ha, gelukkig een andere zaal dan die van de andere mensen! De zaal was erg mooi en stijlvol. Toch vonden we het zelf iets te donker. We houden allebei erg veel van ruimte en licht en dat laatste ontbrak er in die zaal een klein beetje aan. De gastvrouw vertelde ons dat het geen exclusieve locatie is. Dat betekent dat er op diezelfde dag ook andere bruidsparen aanwezig kunnen zijn. Ze verzekerde ons dat de bruisparen elkaar niet tegenkomen, maar dat hoorden we eigenlijk al niet eens meer. Niet exclusief is blijkbaar voor ons allebei een no go. Wel gaf ze ons nog wat praktische tips en we hebben de boerderij nog niet helemaal afgeschreven, maar het scheelt niet veel.

Locatie nummer 2: Kasteel Montfoort. Wat ik niet wist is dat blijkbaar het kasteel echt midden in het dorp staat. Dat betekent dat je een stukje door het dorp moet rijden en voor mijn gevoel dus een beetje uit je bruiloftsbubbel gehaald wordt. Jeetje…wat een kritische noten allemaal. Gelukkig ben ik niet de enige ;). Toen we naar binnen liepen merkte Joran op dat er tegenover het kasteel een politie bureau zit. Daar heb je op zo een dag toch echt geen zin in? Je wilt dan toch net doen alsof de “gewone” wereld niet bestaat. Of verwachten we nu een klein beetje teveel van onze huwelijksdag? We zullen het merken. Hup naar binnen…o, jee, wel erg druk. En donker. Even de rondleiding maar afwachten. En wachten deden we. Niet 10, niet 15, maar 20 minuten! Onze gastheer was blijkbaar nog heel erg druk in gesprek met jawel, weer een ander bruidspaar. Waarom plannen ze dat zo kort op elkaar??? Is het dan echt alleen maar lopende band werk? Het is toch geen moeite om een kleine speling tussen de afspraken te houden? Wij waren in de tussentijd al flink geïrriteerd en op het punt dat we net weg wilden gaan, kwam een andere meneer eraan en gaf aan dat we eerst de rondleiding zouden hebben en dan het gesprek met de gastheer. Ik was toch wel erg nieuwsgierig hoe het kasteel er verder van binnen uit zag, dus vooruit dan maar. De rondleiding begon met trappen lopen. Best smalle trappen waardoor ik me afvroeg hoe ik dat met mijn jurk moest gaan doen. Aan de andere kant ik ben niet het eerste bruidje dat daar zou trouwen dus dat moet wel goed komen. Toch? De zalen waren mooi, maar niet heel indrukwekkend. Er bleken nog andere locaties aan het kasteel verbonden te zijn, dus daar liepen we naar toe. Ik hoopte maar dat als je zo vaak heen en weer moet lopen, dat het niet regent op je trouwdag want dat wil je je jurk niet aan doen natuurlijk! Het kapelletje zag er werkelijk waar heel snoezig uit. Maar de “witte” gordijnen waren echt al een tijdje niet meer wit. Op de andere plek waar ook een restaurant was, troffen we een meer klassieke inrichting aan. Tja, als ze eerst aan ons hadden gevraagd waar we naar op zoek zijn, dan hadden we dit gedeelte over kunnen slaan. We houden niet van rode vloerbedekking, rokerige ruimtes en donkere schilderijen. Het moet licht en fris zijn. Als kers op de taart kregen we ook nog een rondleiding in het nabij gelegen hotel en de bruidssuite. De bruidssuite wel te verstaan van iemand anders waar al persoonlijke dingen aanwezig waren. We stonden dus in iemand anders zijn bruidssuite te snuffelen!!! En als dat blijkbaar geen probleem is dan kan dat ook bij ons gebeuren!! Een absolute no go dus! Weer terug op de hoofdlocatie aangekomen was onze gastheer eindelijk uitgekletst met het andere bruidspaar en kon dan eindelijk tijd vrij maken voor ons. Geen excuus of iets dergelijks. Wel de opmerkingen dat hij graag 5 minuten langer praat als dat ervoor zorgt dat hij weer een nieuwe klant heeft, Tja…die heeft het dus echt niet goed begrepen. Hij begon heel netjes zijn lijstje af te werken, met allereerst natuurlijk gefeliciteerd even kijken hoe heten jullie ook alweer??? Houd toch op zeg, dan neem je ons toch niet echt serieus?! We hebben hem zijn praatje laten afdraaien en wij bleven lekker halstarrige antwoorden geven, zoals: dat weten we nog niet precies, daar hebben we ook nog niet over nagedacht, geen idee hoe we dat voor ons zien. Wel hebben we hem gevraagd zijn begroting in een offerte op te stellen, al is het alleen maar omdat hij toch nog even wat nutteloze moeite voor ons doet. Net als wij dat voor hem hadden gedaan. Aan het einde vertelde hij nog even dat ze bekend staan om hun "persoonlijk touch". Ja, want op de dag zelf zal hij ook aanwezig zijn, net als bij het feest. Uhmmm…duidelijk een nee dus! 

En wat een verschil was dat met de bezichtigingen van de dag daarna. Echt een verschil van dag en nacht. We zijn eerst naar het Laer in Ommen geweest. Van te voren hadden zij een brochure opgestuurd met informatie en foto’s en tijdens het lezen was ik eigenlijk al een beetje verliefd geworden op de locatie. Want echt alles is mogelijk. Met een voorovernachting erbij, sauna bezoek, make up, kapper, manicure, het houdt gewoon niet op. De manier waarop deze mogelijkheden beschreven waren in de brochure zorgde bij mij voor hoge verwachtingen. Dus na de teleurstelling van gisteren was ik wel een klein beetje bang dat het Laer niet zo mooi zou zijn als ik verwachtte. Maar gelukkig was het tegendeel waar. Het was precies zoals wij verwachtten. We werden heel vriendelijk ontvangen. Onze gastheer wist zelfs de aantallen personen uit zijn hoofd. We reden vanaf het nabij gelegen hotel waar we ontvangen werden naar de locatie en toen we er aan kwamen rijden, maakte mijn hart echt een sprongetje. WAUW. Daar staat dan ineens een prachtig wit landhuis. En weet je wat het mooiste is? Het is exclusief van ons die dag! Nog een keer WAUW. We kwamen binnen en moesten via een smalle trap omhoog. Echt een smal trappetje en niet te modern, dus ik begon me een klein beetje zorgen te maken. Maar boven aangekomen vielen alle zorgen weg. De zalen waren licht en ruim. Wel klassiek, geen rood. Mooie houten vloer en grote ramen. Ook was er een overdekt terras. Heel hip met verwarmers en lekkere lounge banken. Het leuke was dat je op die manier toch een beetje het idee had dat je buiten was, terwijl met koud weer het absoluut niet fris is. Een pluspunt dus. Een ander pluspunt was de ontzettend koddige suite waar het bruidspaar zich terug kan trekken en zich eventueel kan opfrissen. Ontzettend leuk en schattig. In de kelder was er ook nog een ruimte waar na het diner koffie gedronken kan worden en op die manier de zalen boven voor de avond klaar gemaakt kunnen worden. Allemaal met een eigen sfeer, maar tegelijkertijd allemaal met dezelfde huiselijkheid en intimiteit. Terug bij het hotel vroeg onze gastheer ons naar de wensen en noteerde de informatie voor het maken van een offerte. Hij had veel handige tips en dacht echt met ons mee. Bij het afscheid kregen wij een fles witte wijn mee met daarop de felicitaties voor ons huwelijk. Kijk, dat is nou leuk! Er zijn dus wel mensen die weten hoe het kan.

We waren erg benieuwd naar de sauna mogelijkheden en de make up e.d. dus daarvoor gingen we naar een ander hotel een paar honderd meter verderop. Ook daar werden we met ontzettend veel enthousiasme ontvangen en mochten zelfs even de kamers bekijken. In de auto heb ik denk ik wel de een kwartier lang alleen maar gezegd: `Ik wil het, ik wil het, ik wil het!` Gelukkig was Joran net zo enthousiast, hoe kan het eigenlijk ook anders! Wat een fijne sfeer en mooie locatie. Maar, we hadden nog een bezoek gepland staan. Landgoed Groot Warnsborn in Arnhem. Daar werden we uitgenodigd voor een high tea om de mogelijkheden te bespreken, waar we natuurlijk graag gebruik van maakten. Om dit landgoed een eerlijke kans te geven, zijn we er echt zonder vooroordelen naar toe gegaan. Ook dit was een ontzettend leuke locatie waar we al even vriendelijk ontvangen werden. Deze gastheer had ook  goed begrepen hoe het hoort en `ontzorgde` ons ook echt. Hij gaf het idee dat alles mogelijk was en dat alles ook goed zou komen. Erg prettig. Een pluspunt van deze locatie zijn de tuinen. Wat zijn die fenomenaal mooi. Het nadeel is dat de inrichting iets te gedateerd was voor ons. Het plafond was licht groen, de stoelen gedeeltelijk rood. Daar stond tegenover dat het eet gedeelte in een gezellige en ontspannen kas plaats vond. Veel licht dus en echt gevoel dat je buiten bent. Ook hier veel licht en ruimte dus. En een heerlijke high tea! De vraag is een beetje of het interieur niet te gedateerd is, maar we houden hem nog zeker even op de lijst.  

Totdat we de offerte voor Landgoed Groot Warnsborn binnen kregen...die was te hoog. Maar goed, we zouden natuurlijk wat met de prijs kunnen doen, maar de vraag is of we dat eigenlijk nog wel willen. We praten alleen maar over het Laer en vergelijken er alles mee. Toen we de offerte van het Laer kregen, waren we dan ook wel een klein beetje bang dat die ook te hoog zou zijn. Maar wat hebben ze nou gedaan? Ze wisten wat ons budget was en ze zijn er gewoon 200 euro onder gaan zitten!!! Hoe fantastisch is dat?

Maar ondanks dat we eigenlijk de keuze al hebben gemaakt willen we toch zeker weten dat we niet iets missen, dus zijn we nog naar Landgoed Waterland geweest en hebben we nog een bezoek aan Huize Scherpenzeel voor de boeg (al vraag ik me af of we naar die laatste toegaan). Landgoed Waterland was echt in 1 woord prachtig.  Alles klopte. De kleuren, de geuren, de luxe en gezelligheid. Echt alles wat je hartje begeerd. Een super de luxe bruidssuite, met andere slaapplaatsen voor de gasten. Heel leuk. En mooier dan het Laer. Dus dilemma. Atlhans dat dachten we. Maar blijkbaar is het mooie plaatje niet doorslaggevend voor ons. Want onze gastheer hoorde zichzelf heel graag praten, heeft weinig aan ons gevraagd en tegelijkertijd met ons vond er nog een andere rondleiding plaats. Hmmm…niet zo een bijzonder gevoel dus. En daarbij kwam dat we nog niet weg waren of de volgende bezoekers stonden alweer voor de deur. Plus dat het vlak langs hoogspanningskabels gelegen was. En langs een weg. En…ja eigenlijk is er maar 1 reden om hier niet te trouwen en dat is: het is niet het Laer! J Volgende week nog even naar Scherpenzeel en dan de knoop doorhakken.

En de knoop is uiteindelijk doorgehakt ;)