Rob over Jacqueline

Jacqueline, wat kan je nu over Jacqueline schrijven.

Ik denk dat er een hoop mensen zijn die een heel boek over haar kunnen schrijven. Je kan stellen dat ze haar rugzak met erg uiteenlopende ervaringen heeft gevuld. Maar deze pagina gaat niet om wat anderen over haar kunnen schrijven maar over wat ik over haar kan schrijven.

Jacqui en ik gaan al een tijdje terug. Ergens op de middelbare school of was het catachese hebben we elkaar leren kennen. Jacqui was zeker niet het mooiste meisje van de klas maar ze had iets dat mij bijzonder aantrok. Ondanks het feit dat ze mij op valentijnsdag een blauwtje liet lopen heb ik toch volgehouden met een relatie van meer dan twee jaar als resultaat.

Er kwam een einde aan die mooie tijd omdat mijn ambities niet rijmden met haar beeld van de toekomst. Nu, met de kennis van achteraf, durf ik te beweren dat we nooit (helemaal) uit elkaars gedachten zijn geweest. Jacqui heeft zelfs jaren naar mij gezocht op social media.

30 jaar later zijn we nu weer samen en het lijkt zo nu en dan wel alsof de tussen gelegen tijd nooit heeft bestaan. Nu kan ik allemaal lieve en leuke dingen van Jacqui gaan opsommen maar aan het einde van het liedje is Jacqueline gewoon Jacqueline, met al haar goede en minder goede punten. Voor mij is zij de vrouw met wie ik oud wil en ga worden. Zij is de grote liefde van mijn leven.