Jacqueline over Rob
Wat kan ik nu nog over Rob vertellen nadat hij zo'n ontzettend lief stuk over mij heeft neergezet?!
Rob & ik gaan inderdaad way back. Vanaf de middelbare school kennen we elkaar en tijdens de catechesatie is een begin van de vonk ontstaan blijkt later. In mij kindertijd en jeugd hou ik dagboeken bij, en enkele jaren geleden vond ik dit epistel terug in mijn dagboek van 1981:
Rob heeft ondanks mijn 'nee' op dat moment toch volgehouden en zo zijn we een stelletje geworden! En wat voor stelletje...onafscheidelijk waren we. Onbetwist elkaars grote liefde. Maar zo jong als ik was, zag ik Rob zijn ambitie en droom om bij de Marine te gaan als een onoverkomelijk probleem, en om hem niet voor een keuze te stellen, heb ik de relatie uiteindelijk verbroken. Tóch was hij mijn grote en eerste liefde en die vergeet je niet.
Jarenlang heb ik aan hem gedacht, vaak proberen terug te vinden via bijv. Hyves en later Facebook, maar altijd tevergeefs. Tot enkele jaren terug ik zijn naam tegenkwam op de facebookpagina van zijn zusje Anita (waar ik al enige tijd mee bevriend was via fb). Vanaf het eerste contactmoment was er de vertrouwdheid van beide kanten en het vervolg is bekend.
Wat kan ik over Rob zeggen? Hij is [eigen-] wijs, [bijster] slim, mooi [-boy], [soms] geestig, humoristisch [já echt!] , [af-en-toe-rete] irritant maar bovenal is hij GOED voor míj!
- Hij laat mij zijn wie ik ben maar houdt goed in de gaten dat het niet te gek wordt
- Hij accepteert mijn gekke buien en laat mij denken dat hij dat óók nog leuk vind
- Hij geniet van mijn enthousiasme maar remt me tijdig als hij denkt dat het nodig is
- Hij laat mij genieten van het leven en haalt de onrust uit mij weg
- Hij kriebelt mijn voetjes als ik onderuit op de bank hang met een boek en hij tv kijkt
- hij is mijn sparringpartner, mijn spiegel en mijn gelijke
- Hij is de grote liefde uit mijn verleden, in mijn heden en voor mijn toekomst