Nog 1 maand...

Vandaag over een maand is het zover, dan gaan we de ringen wisselen en mogen we eindelijk die mooie kleren aan. En hoewel de zenuwen wel een beetje om de hoek komen kijken nu, hoeven we eigenlijk bijna niets meer te doen, alle ‘grote’ dingen zijn geregeld.

Zo waren we een week of twee geleden bij de ambtenaar. Een aardige vrouw, met hout-etentje vogels en veel vragen. En die mij Marinda noemde. Ze tekende de hele dag voor ons uit en vertelde dat het wel de bedoeling was dat we bij elkaar zouden blijven...

Zo zijn Marcels spullen allemaal binnen (ook het ‘chaletje’) en loopt hij al geruime tijd zijn schoenen in. Ook als hij een veld vol zonnebloemen door moet...

Zo zijn mijn sieraden binnen, na een hoop gedoe en wisselingen.

Zo waren we zaterdag bij de fotograaf om alles nog eens door te spreken. Hij had mede dankzij ons een grotere ruimte dan de vorige keer en met hem spraken we een paar minuutjes over de bruiloft en vervolgens een uur over fotograferen in het algemeen...

Zo is Marcel de bloemen gaan bestellen met een foto erbij. Lekker makkelijk: Deze moeten het worden, wat kost dat?? Ik ben benieuwd...

Vandaag konden we de feestlocatie weer in en mochten we taart uitzoeken (helaas niet proeven), hapjes uitzoeken (idem) en de zaalopstelling aangeven. Er werd gesproken over een rode loper, dus dat komt wel goed...

En nu? Wat moeten we nu nog doen om de aankomende maand door te komen? Ik ga de bedankjes al met de hand schrijven, dat zijn al een paar avonden. Maar de rest, dat wordt nog lastig...

Ach er gaat vast nog wel iets fout waar we ons mee bezig kunnen houden. Met de jurk ofzo, die we volgende week gaan ophalen. En anders hebben we altijd Boris, onze net gekochte russische hamster nog...