PAPIERWINKEL

Naast een heleboel leuke dingen, komen er ook wat saaiere dingen kijken bij het huwelijk. Zoals het regelen van alles bij de gemeente. Het vaststellen van de datum is een makkie. Tot nu toe dan. Maar de rest, pffff.

Zo moeten wij net als elk Nederlands stel in ondertrouw, ergens tussen nu en begin september. Een klusje van maximaal een kwartiertje (waarin ik volgens mij al wel een achternaam mag kiezen...), maar het werk dat er aan vooraf gaat is minimaal tien keer zoveel.

Eerst moet je allerlei formulieren hebben. Welke, dat wisten ze in Eindhoven aanvankelijk ook niet. Maar we hebben ze hoor. Voor het opgeven van onze gegevens en die van onze drie getuigen (waarvan we momenteel van 1 een vol adres weten, van 1 een straatnaam en woonplek hebben, en van 1 weten ‘ergens ver weg op de Cayman’s’). En we hebben een ‘dossier’ met nummer en al. Easy... 

Slim als wij zijn hebben we ook al kopietjes van hun ID (nou ja, 2, en 1 is er onderweg).
Het enige wat nu nog nodig is, zijn de uittreksel uit het geboorteregister. Kwestie van laten uitdraaien, centjes inleveren en dat is het dachten we. Nou niet dus...

Nu is dat ook voor een deel onze schuld, omdat we allebei een eindje verderop gaan wonen van de plek waar ons wiegje stond. En hoewel ze in Eindhoven aan de hand van mijn naam en geboortedatum van alles weten:
“aha, u woont op de .... en komt uit Soest. Gaat u toevallig ook trouwen met de heer Mulder?”
er bestaat geen landelijke database van geboorteregister-gegevens. Dus moest ik hem opvragen in Soest en Marcel en zijn geboorteplaats. En gelukkig kan dat sinds kort via Digi-D en iDeal op de site van de gemeente. Lang leve de vooruitgang! Die van Marcel was in 5 minuten aangevraagd en betaald in Nijkerk. De site van Soest wilde echter niet meewerken.

Dus belde ik maar even naar de gemeente, waar ik na een lang gesprek uit de ambtenaar kreeg dat mijn moeder hem met haar paspoort bij de hand zo kon ophalen. Niks machtigen, ze kon gewoon komen. En dat heeft ze dan ook snel gedaan. Ze heeft er bijna een ambtenaar voor over de balie moeten trekken (“nee mevrouw, u bent niet gemachtigd”)  én een tijd moeten wachten voor straf. Maar het prachtige papiertje is in mijn bezit...

Alleen, waar bleef die van mijn prins achter zijn witte Mac? De ‘binnen twee werkdagen’ was inmiddels twee weken, dus ook maar eens bellen. Waarop de ambtenaar zei:

“dat klopt, want de heer Mulder is hier niet geboren, maar in het ziekenhuis in de stad en hij is daar dus ook aangegeven en hier niet. Hebben we u daar niet over gemaild??”

Ehhhh...nee dus. Maar goed, tijd zat. Dus naar de site van de juiste gemeente. Waar ze volgens de ambtenaar “nog een jaartje achterlopen, we hebben geen Digi-D, maar zijn vandaag nog tot 5 uur open”. En bedankt, ik woon in Eindhoven.

Gelukkig zijn ook zijn ouders zo lief op (met machtiging) het tripje te willen wagen. Even zien nog of dat nodig is.

Maar ik heb al wel besloten: de volgende keer dat we gaan trouwen verhuizen we tijdelijk terug naar onze geboorteplaats. Veel makkelijker...